کردی جنوبی
یکی از گویش های زبان کردی / From Wikipedia, the free encyclopedia
کردی جنوبی (به کردی: کوردی خوارین، کوردی باشووری) به گونههایی از زبانهای کُردی گفته میشود که در استانهای کرمانشاه، ایلام، همدان(در اسدآباد)، کردستان(در بیجار و قروه) و شرق کشور عراق رواج دارد و برخی ویژگیهای آوایی، واژگانی و ساختاری آنها را از گویشهای کُردی مرکزی و کُردی شمالی متمایز میکند.[3] «کردی جنوبی» خود لهجههای مختلفی را در برمیگیرد. گویش های اصلی کردی جنوبی شامل کردی کلهری، کردی کرمانشاهی، کردی گروسی، کردی زنگنهای، کردی چمچمالی، کردی سنجابی، کردی کلیایی، کردی کردلی، کردی مایانی و کردی فِیلی (ایلامی) و... میباشند که در منطقه کردستان به آنها تکلم میکنند.
کردی جنوبی | |
---|---|
کردی: کوردی باشووری، کوردی خوارین | |
زبان بومی در | غرب و مناطق پراکنده در ایران شرق و مرکز عراق مرکز ترکیه |
شمار گویشوران | ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ در ایران ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ در عراق نامشخص در ترکیه (بدون تاریخ)[1] |
گویشها | فِیلی
کلهری
زنگنهای
قروهای
گروسی
کُردَلی
کلیایی
سنجابی
مایانی (دینوری)
قصری-کرماشانی
کرندی
صحنهای
هرسینی
لکی
شیخ بزینی
عبدویی
کرونی
چمچمالی
|
الفبای کردی (آرامی، لاتین) | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | sdh |
گلاتولوگ | sout2640 [2] |
زبانشناسی | 58-AAA-c |
کردی جنوبی در ایران زبان اکثر کردهای استانهای کرمانشاه، ایلام، شرق کردستان و غرب همدان است. در عراق نیز کردی جنوبی زبان کردهای ساکن استانهای دیاله، واسط و بغداد است. کردی جنوبی در برخی از شهرهای شرق کردستان عراق نظیر خانقین، مندلی، جلولا، کلار و... تکلم میشود.