کرامیه
From Wikipedia, the free encyclopedia
برای رسالهای به همین نام، کرامیه (رساله) را ببینید.
کرامیه فرقهای حنفی - مجسم[1][2][3][4][5][6] در اسلام بود که بود که که در بخشهای مرکزی و شرقی جهان اسلام به ویژه در مناطق ایران، شکوفا شد.[7]
این فرقه توسط فردی سیستانی به نام محمد بن کرام (متوفی ۸۹۶ میلادی)[8] تأسیس شد. که در قرن نهم در حوالی نیشاپور در خراسان بود. او بعداً با بسیاری از پیروانش به اورشلیم مهاجرت کرد. به گفته وی، کرامیها را «پیروان ابوعبدالله» (اصحاب ابی عبدالله) نیز مینامیدند.[9] مناطق پراکنش اصلی آن در خراسان بزرگ، ماوراءالنهر و نواحی پیرامونی شرقی ایران بود. اوایل غزنویان و اوایل سلسله غوریان فرمانروایی کرامیان را اعطا کردند. مهمترین مرکز جامعه تا پایان قرن یازدهم نیشابور باقی ماند. کرامیه پس از زوال، تنها در غزنی و غور در منطقه افغانستان امروزی باقی ماند.