کارل فون فریش
زیستشناس اتریشی / From Wikipedia, the free encyclopedia
کارل فون فریش (آلمانی: Karl von Frisch؛ زاده ۲۰ نوامبر ۱۸۸۶ – درگذشته ۱۲ ژوئن ۱۹۸۲) دانشمندی اتریشی در حوزهٔ کردارشناسی بود.[1]
کارل فون (وان) فریش | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۲۰ نوامبر ۱۸۸۶ وین، اتریش |
درگذشت | ۱۲ ژوئن ۱۹۸۲ (۹۵ سال) مونیخ، آلمان |
ملیت | اتریش |
شناختهشده برای | زنبورها |
جایزه(ها) | ![]() جایزه بالزان در زیستشناسی، ۱۹۶۲ |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | کردارشناسی |
او در سال 1973 مشترکاً با نیکلاس تینبرگن و کنراد لورنتس برندۀ جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی شد.
او ادراکات حسی زنبورها را مورد مطالعه قرار داد و اولین کسی بود که به رقص زنبورها به عنوان نوعی وسیله ارتباطی توجه کرد و متوجه شد آنها از طریق حرکات خاصی (پرواز دایرهای جلوی کندو) با یکدیگر در ارتباطند و با کمک موقعیت خورشید، میزان شدت باد و مسافت، محل غذایی که یافتهاند را به دیگران در کندو اطلاع میدهند.[2]
فریش با مطالعه بر روی نظام ارتباطی زنبورها نشان داد که زنبورها فقط می توانند محل منبع غذایی موجود در مسیر افقی را به همنوعان خود اطلاع دهند و از ارسال پیام در ارتباط با منبع غذایی که در مسیری عمودی قرار دارد ناتوان اند.