From Wikipedia, the free encyclopedia
ژرژ آلبر ادوار بروتوس ژیل دِ لا تورت (فرانسوی: [ʒɔʁʒ albɛʁ edwaʁ bʁytys ʒil də la tuʁɛt] ۳۰ اکتبر ۱۸۵۷ – ۲۲ مه ۱۹۰۴) عصبشناس فرانسوی و همنام سندرم تورت، نوعی بیماری عصبی که با تیک مشخص میشود، بود.[1] زمینههای اصلی کار او بر روی موضوعات پزشکی هیپنوتیزم و هیستری انجام گرفت.[1]
ژرژ ژیل د لا تورت | |
---|---|
نام هنگام تولد | ژرژ آلبر ادوار بروتوس ژیل د لا تورت |
زادهٔ | ۳۰ اکتبر ۱۸۵۷ |
درگذشت | ۲۲ مهٔ ۱۹۰۴ (۴۶ سال) |
شناختهشده برای | همنام سندرم تورت |
ژیل دِ لا تورت بزرگترین فرد از چهار فرزند درخانواده خود بود[1] و در شهر کوچک سنژروایس-لتروا-کلوشه در ناحیه شاتلرو، در نزدیکی شهر لودون (سال ۳۰ اکتبر ۱۸۵۷) به دنیا آمد.[2][3]
در سال ۱۸۷۳، ژیل دو لا تورت در سن شانزده سالگی تحصیلات پزشکی را در پواتیه آغاز کرد.[1] در سال ۱۸۸۱ به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا تحصیلات خود را در بیمارستان لائنس ادامه داد.[1]
ژیل د لا تورت دوره کارآموزی خود را در سال ۱۸۸۴ آغاز و با سرعت زیادی پیشرفت نمود و به انتشار، آموزش و تمرین پزشکی بالینی پرداخت.[1] او دانشآموز، آمانوئنسیس و پزشک خانه مرشد خود، ژان مارتین شارکو، عصبشناس با نفوذ معاصر و مدیر بیمارستان سالپتریر بود.[1][4][5] شارکو به او کمک کرد تا در حرفه آکادمیک خود پیشرفت کند. ژیل د لا تورت در زمینه روان درمانی، هیستری و پیامدهای پزشکی و حقوقی مسمریسم (هیپنوتیزم امروزی) مطالعه و سخنرانی کرد. همکاران و مورخان او را «شخصیتی بسیار باهوش، اگر چه خشمگین» توصیف کردهاند.[1]
در سال ۱۸۸۴، شارکو از ژیل دو لا تورت خواست تا روی اختلالات حرکتی کار کند. اختلال لاته، میریاشیت، و «فرانسویان جهنده» بیماریهایی بودند که در آن زمان اخیراً توصیف شده بودند، و ژیل د لا تورت معتقد بود که این شرایط مرتبط اما متفاوت از رقصاک هستند.[1] او علائم سندرم تورت را در یک بیمار توصیف و مشاهدات قبلی موارد مشابه را گردآوری کرد و در سال ۱۸۸۵، ۹ مورد دیگر را با استفاده از نام maladie des tics برای این اختلال منتشر کرد.[6] شارکو بعدها به افتخار شاگردش نام این سندرم را به «بیماری ژیل دِ لا تورت» تغییر داد،[2] اگرچه این اسم در بیمارستان سالپتریر مورد استقبال قرار نگرفت.[1]
ژیل د لا تورت مقاله ای در مورد هیستری در ارتش آلمان منتشر کرد که خشم بیسمارک را برانگیخت.[7] همچنین مقاله دیگری در مورد شرایط غیربهداشتی در بیمارستانهای شناور در رودخانه تیمز نوشت.[1] در قرن هفدهم او با گابریل لگوئه، روایتی از ژان دو آنژ و هیستری جمعی منتشر کرد که ظاهراً به دلیل عشق بینتیجه او به کشیش اوربان گراندیه پدید آمده بود.[persian-alpha 1] این نوشته زمانی به نگارش درآمد که بسیاری از افراد در اروپا به دلایل انجام جادوگری سوزانده میشدند.[7]
ژیل دو لا تورت در ۲ اوت ۱۸۸۷ با دختر عمویش ماری دیتروآ (۱۸۶۷–۱۹۲۲) در لودون ازدواج کرد. پل برواردل و شارکو شاهد مراسم ازدواج آنها بودند. این زوج چهار فرزند داشتند که یکی از آنها در کودکی فوت کرد.[9]
در سال ۱۸۹۳، یک بیمار زن سابق، که بعداً مشخص شد روانپریشی دارد، به گردن ژیل د لا تورت شلیک[1][10][persian-alpha 2] و ادعا کرد که یکی از همکاران تورت او را برخلاف میلش هیپنوتیزم کردهاست.[1] کمی قبل از این واقعه نیز شارکو و پسر خردسالش نیز فوت کرده بودند.[1] اگرچه او پس از تیراندازی انجام شده بهبود یافت و به کار و سازماندهی سخنرانیها ادامه داد، پس از این اتفاقات، ژیل د لا تورت شروع به نشان دادن علائم افسردگی شدید کرد.[1] پس از سال ۱۸۹۳، سلامت روانی او به طرز محسوسی کاهش یافت.[2]
در سال ۱۹۰۱، پسر شارکو، ژان باپتیست، ژیل د لا تورت را با نیرنگی متقاعد کرد تا به سوئیس سفر کند و او را در بیمارستان روانی بستری کرد، در این بیمارستان تشخیص ابتلای ژیل د لا تورت به سیفلیس ثالثیه انجام گرفت.[11] حال او با گذر زمان بدتر میشد و او را مجبور به استعفا از محل کارش کرد.[2] با این حال همسر و همکارانش در مورد علل بستری شدنش اطلاعی نداشتند.[12] او در ۲۲ مه ۱۹۰۴[1][2][12] با زوال عقل پیشرفته[2] در بیمارستان روانپزشکی لوزان در کِری در اثر آنچه به عنوان تشنج وضعیتی شناخته شد، درگذشت. به همسرش اطلاع دادن که او در اثر آپوپلکسی فوت کردهاست.[12] لیز (۲۰۱۹) بیان میکند که «ژیل د لا تورت بر اثر فلج عمومی و جنون (سیفلیس عصبی) درگذشت».[7]
ژیل د لا تورت شانزده مقاله در مورد هیستری منتشر کرد، از جمله:[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.