چندربهان منشی
From Wikipedia, the free encyclopedia
چاندرا بهان برهمن(درگذشت ۱۰۶۸ یا ۱۰۷۳) اهل لاهور و متخلص به برهمن از منشیان، خوشنویسان و شعرا و نثرنویسان ممتاز هندوی پارسیگوی سده یازدهم هجری در هندوستان است. چندربهان برهمن شاگرد ملا عبدالکریم و منشی افضل خان ملا شکرالله شیرازی، وقایعنویس حضور و منشی شاه جهان و شاهزاده دارا شکوه بود که رقعات، منشآت و انشاء فراوان دارد.[1]
چندربهان برهمن یکی از شاعران توانا و نثرنویسی یگانه و از منشیان معروف دوره شاهجهان، امپراتور بزرگ گورکانی هند و سازنده بنای زیبای تاج محل بود. از آثار او معلوم میشود که با نویسندگان و شاعران همدوره خود ارتباط خوبی داشته و با آنان نامه و پیام ردّ و بدل میکردهاست.[2]