![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Pierre_Curie_by_Dujardin_c1906.jpg/640px-Pierre_Curie_by_Dujardin_c1906.jpg&w=640&q=50)
پیر کوری
فیزیکدان و شیمیدان فرانسوی / From Wikipedia, the free encyclopedia
پیر کوری (به فرانسوی: Pierre Curie؛ متولد ۱۵ مه ۱۸۵۹ – درگذشته ۱۹ آوریل ۱۹۰۶)، فیزیکدان فرانسوی و از پیشگامان بلورشناسی، مغناطیس و رادیو اکتیویته بود. ۱۹۰۳ میلادی، نوبل فیزیک به او و همسرش ماری کوری به پاس تحقیقات ارزنده در رادیواکتیویته، و به آنری بکرل، برای کشف آن، رسید.[1]
اطلاعات اجمالی پیر کوری, زادهٔ ...
پیر کوری | |
---|---|
![]() حدود سال ۱۹۰۶ | |
زادهٔ | ۱۵ مهٔ ۱۸۵۹ پاریس، فرانسه |
درگذشت | ۱۹ آوریل ۱۹۰۶ (۴۶ سال) پاریس، فرانسه |
ملیت | فرانسوی |
محل تحصیل | دانشگاه سوربن |
شناختهشده برای | به خاطر کشف خودپرتوزایی و مطالعه پدیدههای تابشی در در کشف رونتگن |
همسر(ها) | ماری کوری (ازدواج ۱۸۹۵) |
فرزندان | ایرن ژولیو-کوری ایو کوری |
جایزه(ها) | ![]() |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیک |
دانشجویان دکتری | پل لانژون آنتوان-لوئی دبیرن مارگریت پری |
امضاء | |
![]() |
بستن
پیر کوری و همسرش ماری کوری، مدتها درباره خواص فیزیکی عناصر جدید بود تحقیق میکردند. آنها روشی دشوار و طاقتفرسا برای جداکردن رادیوم از راه تبلور مجدد در پیش گرفتهبودند. ۱۹۰۲، آنها سرانجام از یک تُن سنگ معدن اورانینیت به حدود ۰/۱ گرم کلرید رادیوم رسیدند. ۱۹۱۰، ماری کوری، به رادیوم خالص فلزی رسید، و برای آن، ۱۹۱۱، نوبل شیمی گرفت.[2][3]
پیر کوری، ۱۹۰۶ و در ۴۷ سالگی، در اثر برخورد با درشکه درگذشت.[4]