پیمان بخارست

پیمان بخارست عهدنامه‌ای بود که پس از پایان جنگ دوم بالکان میان بلغارستان و دشمنانش، در ۱۰ اوت ۱۹۱۳ به میانجی‌گری امپراتوری روسیه امضا گردید.

پیمان بخارست

مرزهای کشورهای بالکان بعد از پیمان بخارست (در زیر)
تاریخ امضا	۱۰ اوت ۱۹۱۳
مکان امضا	بخارست، پادشاهی رومانی
گروه‌ها	بلغارستان  رومانی  Serbia  یونان  Montenegro

عهدنامه

بر طبق این عهدنامه:

• بلغارستان بخش عظیمی از سرزمین‌های متصرفی را از دست داد.
• پادشاهی مقدونیه از بلغارستان مستقل شد.
• تراکیه شرقی بار دیگر به امپراتوری عثمانی بازگردانده شد.
• بلغارستان در عوض ضررهایش، تراکیه غربی و بخشی از مقدونیه را بدست آورد و جمعیتش از ۴٫۳ میلیون به ۴٫۷ میلیون نفر افزایش پیدا کرد.
• صربستان نیز با افزایش قلمرو خویش، جمعیتش را از ۲٫۹ میلیون به ۴٫۵ میلیون نفر افزایش داد.
• یونان اجازه یافت متصرفاتش را نگه دارد.
• ناحیه اپیروس شمالی به کشور آلبانی الحاق یافت.^[1]

نتایج

این عهدنامه به دو دستگی کشورهای بالکان انجامید؛ به طوری که در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ میلادی) بلغارستان و عثمانی به امپراتوری آلمان و اتریش-مجارستان پیوستند و در مقابل، کشورهای یونان، صربستان و رومانی طرف متفقین را گرفتند. همچنین در نتیجه این عهدنامه موقعیت اتحاد مثلث در بالکان ضعیف گردید چرا که صربستان به قدرتی بزرگ تبدیل شده بود و ممکن بود مرکز وحدت بالکان بشود، یونان و رومانی رابطه حسنه‌ای با هم برقرار کرده بودند، بلغارستان از امپراتوری اتریش-مجارستان دلسرد شده بود و آلمان به خاطر اینکه مانع دخالت اتریش مجارستان شده بود خود را ملامت می‌کرد.^[2]

منابع

1. http://en.wikipedia.org/wiki/Treaty_of_Bucharest_(1913)
2. نقیب‌زاده، احمد، تاریخ دیپلماسی و روابط بین‌الملل، نشر قومس، ۱۳۸۸: تهران.