پنیسیلین
دستهای از آنتیبیوتیکها که از قارچ پنیسیلیوم، استخراج میشود / From Wikipedia, the free encyclopedia
پنیسیلین (به انگلیسی: Penicillin) که با نام (pen و PCN) نیز شناخته میشوند، دستهای از آنتیبیوتیکها شامل پنیسیلین جی (به صورت تزریق وریدی)، پنیسیلین وی (به صورت خوراکی)، پروکائین بنزیلپنیسیلین و بنزاتین بنزیلپنیسیلین (به صورت تزریق ماهیچهای) است. پنیسیلینها از نخستین داروهای ساخته شده جهت درمان بیماریهای ناشی از باکتریهای بیماریزا بودند که همچنان به صورت گسترده کاربرد دارد. پنیسیلینها نخستین بار در سال ۱۹۲۸ توسط دانشمند اسکاتلندی الکساندر فلمینگ کشف شدند و با تلاش دانشمندان دیگری چون هوارد والتر فلوری و ارنست بوریس چاین در سال ۱۹۴۲ به صورت انبوه به بازار عرضه شد.
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | Micromedex Detailed Consumer Information |
روش مصرف دارو | تزریق وریدی، تزریق ماهیچهای، خوراکی |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
متابولیسم | liver |
نیمهعمر حذف | between 0.5 and 56 hours |
دفع | Kidneys |
شناسهها | |
کماسپایدر |
|
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C9H11N2O4S |
جرم مولی | ۷۰۰۲۲۴۳۲۶۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۲۴۳٫۲۶ g·mol−1 |
ویژگی مشترک همه پنیسیلینها وجود حلقه بتا-لاکتام در ساختار آن است که به آنتیبیوتیکهای بتا-لاکتام مشهور هستند.
حدود ۱۰٪ از مصرفکنندگان پنیسیلین به آن حساسیت نشان میدهند، به همین دلیل بررسی بیماران پیش از مصرف برای شناسایی حساسیت ضروری است.