پرویز داودی
سیاستمدار و اقتصاددان ایرانی (۱۳۳۱–۱۴۰۳) / From Wikipedia, the free encyclopedia
پرویز داودی (۱۱ مهر ۱۳۳۱ – ۳۰ فروردین ۱۴۰۳) سیاستمدار و اقتصاددان، معاون اول رئیسجمهور در دولت نهم و رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک در دولت دهم ایران بود.[5][6] او همچنین عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و نیز عضو هیئت علمی و استاد دانشگاه شهید بهشتی[7] و عضو پیوسته فرهنگستان علوم بود.[8]
پرویز داودی | |
---|---|
مشاور رئیسجمهوررئیس مرکز بررسیهای استراتژیک | |
دوره مسئولیت ۱۵ آذر ۱۳۸۸ – ۲۳ شهریور ۱۳۹۲ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
قائممقام | احمدرضا انصاری |
پس از | علیرضا ذاکر اصفهانی |
پیش از | حسامالدین آشنا |
مشاور عالی رئیسجمهور | |
دوره مسئولیت ۳۱ تیر ۱۳۸۸ – ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
پس از | سید مجتبی ثمره هاشمی (به عنوان مشاور ارشد) |
پیش از | بدون متصدی |
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام | |
دوره مسئولیت ۸ اسفند ۱۳۸۵ – ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ | |
گمارنده | سید علی خامنهای |
رئیس | اکبر هاشمی رفسنجانیسید محمود هاشمی شاهرودیصادق لاریجانی |
مشاور رئیسجمهوررئیس بنیاد ملی نخبگان | |
دوره مسئولیت آبان ۱۳۸۴ – ۱۵ بهمن ۱۳۸۵ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
قائممقام | محمدعلی زلفیگل |
پس از | تأسیس سازمان |
پیش از | صادق واعظزاده (به عنوان معاون علمی و فناوری رئیسجمهور) |
سومین معاون اول رئیسجمهور | |
دوره مسئولیت ۱۹ شهریور ۱۳۸۴ – ۲۶ تیر ۱۳۸۸ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
پس از | محمدرضا عارف |
پیش از | اسفندیار رحیم مشایی |
معاون امور اقتصادی رئیس قوه قضائیه | |
دوره مسئولیت ۹ آبان ۱۳۸۰[1] – ۶ مرداد ۱۳۸۳[2] | |
رئیس | سید محمود هاشمی شاهرودی |
پس از | ایجاد معاونت |
پیش از | انحلال معاونت |
اطلاعات شخصی | |
زاده | پرویز داودی ۱۱ مهر ۱۳۳۱[3] تهران، ایران |
درگذشته | ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ (۷۱ سال) تهران، ایران |
حزب سیاسی | بدون عضویت حزبی |
فرزندان | احسان[4] |
هیئت دولت | دولت نهم |
پسزمینههای علمی | |
دانشگاه | دانشگاه شهید بهشتیدانشگاه ایالتی آیووا |
عنوان پایاننامه | Money supply determination and a lagged reserve accounting system (۱۹۸۱) |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | اقتصاد |
نهاد | دانشگاه شهید بهشتی |
وی دانشآموخته دکتری اقتصاد از دانشگاه ایالتی آیووا است. داوودی در دولت ششم معاونت اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی را برعهده داشت و در فاصله سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ نیز معاون اقتصادی قوه قضائیه بود.[9] او در دولت نهم، بهعنوان معاون اول رئیسجمهور فعالیت میکرد و در دولت دهم نیز ریاست مرکز بررسیهای استراتژیک را برعهده داشت. وی در دوره ریاست سید محمود هاشمی شاهرودی در مجمع تشخیص مصلحت نظام، رئیس دفتر وی بود.[6] وی از طرفداران دیدگاه اقتصادی کینزین ها بود که با پیشنهاد و اجرای طرح بنگاه های زود بازده موجب افزایش نقدینگی و تحمیل تورم به اقتصاد و مردم ایران در دوره احمدی نژاد شد.