ویروس پاپیلوم انسانی
بیماری انسانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV (به انگلیسی: Human Papillomavirus) عامل عفونت اچپیوی یک ویروس دارای دیانای از خانوادهٔ پاپیلوماویروسها است. عفونت ناشی از این ویروس در بسیاری از موارد بدون علامت بوده و ۹۰٪ آنها در دو سال به صورت خودبهخود رفع میشوند. در برخی موارد، عفونت اچپیوی باقی مانده و باعث ایجاد زگیل یا تغییرات زخمشکل پیشسرطانی میشود.[4] این تغییرات، بسته به ناحیهٔ تحت تأثیر، خطر ابتلا به سرطان دهانهٔ رحم، واژن، آلت مردی، مقعد، دهان، گلو و لوزه را افزایش میدهند.[5][6] تقریباً تمامی سرطانهای دهانهٔ رحم (سرویکس) به واسطهٔ ویروس اچپیوی به خصوص دو تیپ HPV16 و HPV18 بوده که ۷۰٪ موارد را تشکیل میدهند. HPV16 تقریباً باعث ۹۰٪ سرطانهای ناحیهٔ حلق دارای تست مثبت HPV است.[6] بین ۶۰٪ تا ۹۰٪ سایر سرطانهای مذکور نیز به اچپیوی مرتبط هستند. HPV6 و HPV11 علت شایع زگیلهای دستگاه تناسلی و پاپیلوماتوز حنجره هستند.[7] این ویروس بیشتر از همه در زمان آمیزش جنسی و استخر ها و آب های آلوده و لباس الوده و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال مییابد.[8][9]
ویروس پاپیلومای انسانی | |
---|---|
نامهای دیگر | Human papillomavirus |
پروتئین L1 کپسید ویروس اچپیوی ۱۱ | |
تخصص | پزشکی زنان، بیماریهای عفونی، سرطانشناسی |
نشانهها | زگیل و گاهی بدون علائم[1] |
عوارض | سرطان دهانه رحم، سرطان واژن، سرطان مهبل، سرطان آلت مردی، سرطان مقعد و سرطانهای دهان، حلق و حنجره.[2] |
علت | انتقال فرد به فرد، پس از برخورد مستقیم پوستی و آب آلوده |
عوامل خطر | آمیزش جنسی و آب آلوده |
پیشگیری | واکسنهای اِچپیوی، کاندوم[3] |
فراوانی | بیشتر انسانها در دورهای از زندگی مبتلا میشوند. |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
عفونت اچپیوی توسط ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد میشود. بیش از ۲۰۰ نوع (سویه) از این ویروس شناخته شدهاست. یک فرد ممکن است به بیش از یک نوع از ویروس پاپیلومای انسانی آلوده گردد و این بیماری تنها در انسان دیده شدهاست. بیش از ۴۰ سویه از این ویروس میتوانند از طریق تماس جنسی منتشر شوند و مستقیماً در ناحیهٔ مقعد و تناسلی عفونت ایجاد نمایند. فاکتورهای ریسک برای عفونت مزمن توسط انواع منتقل شده از طریق تماس جنسی شامل مواردی همچون شروع تماس جنسی اولیه در سن پایین، شریکان جنسی متعدد، سیگار کشیدن و تضعیف عملکرد دستگاه ایمنی هستند. این سویهها بهطور معمول از طریق تماس مستقیم و مداوم پوست به پوست منتشر میشوند که روش رایج این نوع انتقال، تماس جنسی و آب های الوده.(مانند استخر ها).[10]
اچپیوی بیشترین بیماری آمیزشی منتقل شونده در سراسر جهان است. سویههای پرخطر اچپیوی حدود ۵٪ از تمام سرطانها در سراسر جهان را ایجاد میکنند و برآورد میشود که سالانه ۵۷۰٬۰۰۰ زن و ۶۰٬۰۰۰ مرد به بیماری سرطان مرتبط با اچپیوی مبتلا میگردند. در ایالات متحده، سالانه حدود ۳۶٬۰۰۰ مورد سرطان ناشی از اچپیوی رخ میدهد. سرطان دهانهٔ رحم یکی از متداولترین سرطانها در سراسر جهان است و برآورد میشود که در سال ۲۰۲۰ حدود ۶۰۴٬۰۰۰ مورد جدید و ۳۴۲٬۰۰۰ مورد مرگ به دلیل آن رخ دادهاست.[7] حدود ۹۰٪ از این موارد جدید و مرگهای سرطان دهانهٔ رحم در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ میدهد. تقریباً ۱٪ از بزرگسالان فعال جنسی دارای زگیلهای تناسلی هستند.[11] موارد زگیلهای پوستی از زمان یونان باستان توصیف شدهاست، اما تا سال ۱۹۰۷ مشخص نشده بود که آنها به وسیلهٔ یک ویروس ایجاد میشوند.[12]