گویش ونتسی
گویشی از پشتو / From Wikipedia, the free encyclopedia
ونتسی (پشتو: وڼېڅي) یا ترینو (پشتو: ترینو) که گاه خلگری (پشتو: څلګری) نیز نامیده میشود، یک گویش متمایززبان پشتو است که گاه یک زبان مستقل برشمرده میشود. ونتسی گاه با زبان پامیری مونجانی به جای پشتوی امروزی اشتراک دارد.[3] این شاید نمایانگر شکل باستانیتر یا خیلی جوان پشتو باشد.[4]
اطلاعات اجمالی ونتسی, منطقه ...
ونتسی | |
---|---|
منطقه | بلوچستان، جنوب افغانستان |
شمار گویشوران | ناشناخته (۹۵٬۰۰۰ اشارهشده ۱۹۹۸)[1] |
هندواروپایی
| |
الفبای پشتو | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | wne |
گلاتولوگ | wane1241 [2] |
بستن
این گویش توسط قبیله ترین در پاکستان و افغانستان، به ویژه در هرنای و چوتیر در شمال ایالت بلوچستان پاکستان، گفتگو میشود.[3] ونتسی به دلیل کمبود توجه در معرض انقراض است.[5]