ولادیمیر پوتین
رئیسجمهور روسیه (۱۹۹۹–۲۰۰۸، ۲۰۱۲–اکنون) / From Wikipedia, the free encyclopedia
ولادیمیر ولادیمیروویچ پوتین[persian-alpha 1] (زادهٔ ۷ اکتبر ۱۹۵۲) سیاستمدار روس، افسر اطلاعاتی پیشین و در حال حاضر رئیسجمهور روسیه است. او از سال ۲۰۱۲ این مقام را دارد و پیش از آن نیز از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ در این مقام بود.[2][persian-alpha 2] همچنین او از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ و مجدداً از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ نیز نخستوزیر روسیه بود. پوتین پس از الکساندر لوکاشنکو، دومین رئیسجمهور اروپایی است که طولانیترین مدت دورهٔ ریاستجمهوری را داشته است.
ولادیمیر پوتین | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Владимир Путин | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
رئیسجمهور روسیه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
آغاز به کار ۷ مه ۲۰۱۲ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
نخستوزیر | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
پس از | دمیتری مدودف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
دوره مسئولیت ۷ مه ۲۰۰۰ – ۷ مه ۲۰۰۸ فعالیت: ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ – ۷ مه ۲۰۰۰ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
نخستوزیر | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
پس از | بوریس یلتسین | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیش از | دمیتری مدودف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
نخستوزیر روسیه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
دوره مسئولیت ۸ مه ۲۰۰۸ – ۷ مه ۲۰۱۲ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
رئیسجمهور | دمیتری مدودف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
معاون اول | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
پس از | ویکتور زابکوف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیش از | دمیتری مدودف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
دوره مسئولیت ۹ اوت ۱۹۹۹ – ۷ مه ۲۰۰۰ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
رئیسجمهور | بوریس یلتسین | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
معاون اول |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پس از | سرگئی استپاشین | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیش از | میخائیل کاسیانوف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
دبیر شورای امنیت روسیه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
دوره مسئولیت ۹ مارس ۱۹۹۹ – ۹ اوت ۱۹۹۹ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
رئیسجمهور | بوریس یلتسین | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پس از | نیکولای بوردیوژا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیش از | سرگئی ایوانوف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
رئیس سرویس امنیت فدرال روسیه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
دوره مسئولیت ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۸ – ۲۹ مارس ۱۹۹۹ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
رئیسجمهور | بوریس یلتسین | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پس از | نیکولای کوالیوف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیش از | نیکولای پاتروشف | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
اطلاعات شخصی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
زاده | ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین ۷ اکتبر ۱۹۵۲ (۷۱ سال) لنینگراد، روسیه شوروی، شوروی (اکنون سن پترزبورگ، روسیه) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
حزب سیاسی | مستقل (۱۹۹۱–۱۹۹۵؛ ۲۰۰۱–۲۰۰۸؛ ۲۰۱۲–اکنون) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
دیگر عضویتهای سیاسی | جبهه مردمی (۲۰۱۱–اکنون) روسیه واحد[1] (۲۰۰۸–۲۰۱۲) واحد (۱۹۹۹–۲۰۰۱) خانه ما روسیه (۱۹۹۵–۱۹۹۹) حزب کمونیست اتحاد شوروی (۱۹۷۵–۱۹۹۱) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
همسر(ان) | لودمیلا پوتینا (ا. ۱۹۸۳–ج. ۲۰۱۴) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
فرزندان | دست کم ۲، ماریا و کاترینا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
اقامتگاه | نوو اوگاریوو، مسکو | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
محل تحصیل | دانشگاه دولتی لنینگراد (الالبی) موسسه معدن لنینگراد (پیاچدی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
جایزهها | فهرست کامل | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
امضا | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
وبگاه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
خدمات نظامی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
وفاداری | اتحاد جماهیر شوروی روسیه | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
خدمت/شاخه | کاگب افاسبی نیروهای مسلح روسیه | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
سالهای خدمت |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
درجه | سرهنگ فرمانده کل قوا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
جنگها/عملیات |
پوتین دانشآموختهٔ رشتهٔ حقوق از دانشگاه دولتی سن پترزبورگ به سال ۱۹۷۵ است. او برای ۱۶ سال افسر اطلاعاتی خارجی کاگب بود و پیش از کنارهگیریاش در سال ۱۹۹۱ به منظور آغاز فعالیت سیاسی در سنپترزبورگ، به درجهٔ سرهنگ دومی این نهاد امنیتی روسیه رسید. سپس در سال ۱۹۹۶ به مسکو رفت تا به کابینهٔ رئیسجمهور بوریس یلتسین بپیوندد. او مدت کوتاهی را بهعنوان راهبر سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) و وزیر شورای امنیت، پیش از برگزیده شدن به نخستوزیری در اوت ۱۹۹۹ فعالیت کرد. پس از کنارهگیری یلتسین، کمتر از چهار ماه پس از گزینش بیدرنگش برای نخستین دوره ریاستجمهوری، پوتین رئیسجمهور کنشگر شده و دوباره در سال ۲۰۰۴ نیز رئیسجمهور شد. از آنجا که در آن زمان از نظر قانون اساسی دوره ریاستجمهوریاش به دو دورهٔ پیاپی محدود شدهبود؛ پوتین مجدداً از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ تحت سرپرستی دمیتری مدودف بهعنوان نخستوزیر فعالیت کرد. همزمان با اعتراضات مخالفان، او در انتخابات سال ۲۰۱۲ به ریاستجمهوری بازگشت و مجدداً در سال ۲۰۱۸ برای ریاستجمهوری انتخاب شد. در آوریل ۲۰۲۱، پس از یک همهپرسی، بازنگری قانون اساسی را تبدیل به قانون کرد؛ این بازنگری باعث شد دو بار دیگر برگزیده شود و امکان ریاستجمهوریاش تا سال ۲۰۳۶ نیز فراهم باشد.[3][4]
طی نخستین دوران ریاست جمهوری پوتین، اقتصاد روسیه بهمدت هشت سال پیاپی رشد کرد، بهطوریکه GDP اندازهگیریشده بر حسب قدرت خرید ۷۲٪ افزایش یافت، درآمدهای حقیقی با ضریب ۲٫۵ رشد کرده و دستمزدها نیز بیش از سه برابر شدند؛ بیکاری و فقر به کمتر از نصف رسیدند و خرسندی خودارزیابیشدهٔ روسها از زندگی خود به میزان اعتناپذیری افزایشیافت.[5] این رشد نتیجهٔ این موارد بود: افزایش پنج برابری در قیمت نفت و گاز که عمدهٔ صادرات روسیه را تشکیل میدهد، بازیابی از رکود پسا-کمونیستی و بحرانهای مالی، افزایش سرمایهگذاری خارجی[6] و سیاستهای محتاطانه اقتصادی و مالی.[7][8] همچنین پوتین باعث پیروزی روسیه در جنگ دوم چچن شد. تحت نخستوزیری مدودف، اصلاحات نظامی و سیاسی بزرگمقیاس و همچنین پیروزی روسیه را در جنگ روسیه و گرجستان پیریزی کرد. طی سومین دوره ریاستجمهوریاش، سقوط قیمت نفت همراه با تحریمهای اعمالشده از آغاز سال ۲۰۱۴، پس از مداخله نظامی روسیه در اوکراین و الحاق کریمه، منجر به کاهش GDP به ۳٫۷٪ تا سال ۲۰۱۵ گشت، گرچه که اقتصاد روسیه تا ۲۰۱۶ رشد ۰٫۳ درصدی را در GDP تجربه نمود.[9] سایر پیشرفتها تحت رهبری پوتین شامل این مواردند: ساخت خط لوله، ترمیم سامانهٔ ناوبری ماهوارهای گلوناس و ایجاد زیرساختهای رویدادهای بینالمللی چون المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸. در فوریهٔ ۲۰۲۲، پوتین دستور حمله تمامعیاری را علیه اوکراین صادر کرد و آن را عملیات ویژهٔ نظامی نامید. در مارس ۲۰۲۳، دیوان کیفری بینالمللی حکم بازداشت او و ماریا لووا-بلوا، مقام روسی، را بهدلیل ربودن کودکان از اوکراین صادر کرد.[10]
تحت رهبری پوتین، روسیه دستخوش عقبنشینی دموکراتیک شده و به سمت اقتدارگرایی رفته است. مشخصه حکومت او، فساد فراگیر و نقض گستردهٔ حقوق بشر شامل زندانی و سرکوب مخالفان سیاسی، ارعاب و سرکوب مطبوعات مستقل در روسیه، و فقدان انتخابات آزاد و منصفانه بوده است.[11][12][13][14][15][16] روسیه دربارهٔ این موارد نمرهٔ ضعیفی را در شاخص ادراک فساد متعلق به شفافیت بینالملل، شاخص مردمسالاری متعلق به واحد اطلاعات اکونومیست و شاخص آزادی در جهان متعلق به خانه آزادی کسب کرده است.