وزیر صنایع و معادن
From Wikipedia, the free encyclopedia
وزیر صنایع و معادن وزیر وزارتخانهٔ صنایع و معادن و یکی از اعضای هیئت دولت جمهوری اسلامی ایران بود.
وزیر صنایع و معادن | |
---|---|
وزارت صنایع و معادن | |
جایگاه | تهران، ایران |
نامزدکننده | رئیسجمهور |
گمارنده | رئیسجمهور با رأی اعتماد مجلس |
بنیادگذاری | ۸ مهر ۱۳۱۶ (تشکیل)[1] ۱۰ بهمن ۱۳۳۴ (تشکیل)[2] ۱ مرداد ۱۳۵۳ (تشکیل)[3] |
نخستین دارنده | سید مهدی فرخ |
دارندهٔ نهایی | مهدی غضنفری (سرپرست) |
برافتاده | ۲۸ دی ۱۳۲۰ (ادغام)[4] ۱ اسفند ۱۳۴۱ (ادغام)[5] ۸ تیر ۱۳۹۰ (ادغام)[6] |
در سال ۱۳۱۰، وزارت اقتصاد ملی به «ادارهکل صناعت»، «ادارهکل تجارت» و «ادارهکل فلاحت» تجزیه شد.[7] در سال ۱۳۱۶، ادارهکل صناعت و معادن به وزارت صناعت و معادن و ادارهکل تجارت به وزارت تجارت تبدیل شد[1] که در سال ۱۳۱۷ بهدنبال پیشنهاد فرهنگستان ایران، نام «وزارت صناعت و معادن» به «وزارت پیشه و هنر» و همچنین نام «وزارت تجارت» به «وزارت بازرگانی» تغییر یافت. در سال ۱۳۲۰، وزارت پیشه و هنر با وزارت بازرگانی ادغام و «وزارت بازرگانی و پیشه و هنر» تشکیل شد که در سال ۱۳۲۶ به وزارت اقتصاد ملی تغییر نام داد. در سال ۱۳۳۴، این وزارتخانه دوباره به «وزارت صنایع و معادن» و «وزارت بازرگانی» تجزیه شد؛ ولی باز هم در سال ۱۳۴۱ ادغام شدند و وزارت اقتصاد تشکیل شد. در سال ۱۳۵۳، وزارت اقتصاد فروپاشید و بخشهایی از آن با وزارت دارایی ادغام شد و وزارت امور اقتصادی و دارایی تشکیل شد. همچنین «وزارت صنایع و معادن» و «وزارت بازرگانی» دوباره تشکیل شد. در سال ۱۳۶۰، وزارت صنایع و معادن به دو وزارتخانه «صنایع» و «معادن و فلزات» تفکیک شد و سال بعد، «وزارت صنایع سنگین» با انتزاع از وزارت صنایع تأسیس شد. در سال ۱۳۷۳، وزارت صنایع سنگین در وزارت صنایع و در سال ۱۳۷۹، وزارت صنایع با وزارت معادن و فلزات ادغام شد و وزارت صنایع و معادن تشکیل شد. در سال ۱۳۹۰، «وزارت صنایع و معادن» و «وزارت بازرگانی» ادغام و «وزارت صنعت، معدن و تجارت» تشکیل شد.[8]