هوش انسان
From Wikipedia, the free encyclopedia
هوش انسان یا هوشمندی انسان (به انگلیسی: Human intelligence)، ظرفیت و توان ذهنی انسان است که توسط ادراک، آگاهی، خویشتنآگاهی، و اراده مشخص میشود. از طریق هوشمندی خود، انسان دارای تواناییهای شناختی برای یادگیری، یادگیری مفاهیم، درک، بهکارگیری منطق و خِرَد، از جمله ظرفیت برای بازشناخت الگوها و سرمشقگیری، درک افکار، برنامهریزی، مشکلگشایی، تصمیمگیری، حفظ اطلاعات و استفاده از زبان برای برقراری ارتباط است. اطلاعات، به انسان توانایی تجربه و فکر میدهد. رابرت استرنبرگ در تعریف هوشمندی انسان میگوید: هوشمندی بهکارگیری «مهارتهای خود و هر آنچه در آن است در دستیابی به آنچه که شما برای رسیدن به زندگی خود در زمینهٔ فرهنگی اجتماعی با تکیه بر تواناییهای خود میخواهید، و توجه به جبران یا بهبود نقاط ضعف خویشتن» است.