هلاخا
From Wikipedia, the free encyclopedia
هلاخا، (به عبری: הלכה)، به مجموعه قوانین شریعت یهود گفته میشود، قوانینی که از عهد عتیق مکتوب (تنخ)، تورات شفاهی (تلمود) و حاخامها و همچین آداب و رسوم یهودیان ناشی میگردد. هلاخا دارای ۶۱۳ میتزوت (دستور) است. قوانین یهودی که از تورات و تلمود و نوشتارهای حاخامها اقتباس شده بود در کتاب شولحان عاروخ به صورت مکتوب درآمد.
یهودیت دارای هیچ نوع فرقی بین زندگی مذهبی و غیرمذهبی نیست. سنت یهودی بین هویت مذهبی، ملی و نژادی یهودیان تفاوتی قائل نمیشود. هلاخا تنها در مورد اعتقادات و اعمال مذهبی نیست و بلکه مربوط به بسیاری از مسائل زندگی روزمره نیز میشود. معمولاً هلاخا به قانون یهودی ترجمه میشود با اینکه ممکن است ترجمه صحیحتر برای آن «مسیر» یا «مسیر راه رفتن» باشد. ریشه لغت «ه ل خ» به معنی راه رفتن است.
به صورت تاریخی هلاخا در دادگاه شرعی یهودی مسائل مربوط به زندگی یهودیان را مدیریت میکرد. از قرن پانزدهم و عصر روشنفکری به تدریج قدرت هلاخا در کنترل زندگی روزمره یهودیان کم شد. در قانون اسرائیل، بعضی مسائل مربوط به خانواده و زندگی شخصی تحت نظر دادگاههای شرعی یهودی (بت دین) انجام میشود. هلاخا در بین یهودیان اشکنازی، سفاردی و میزراهی دارای تفاوتهایی است.