هسته سلول
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زیستشناسی سلولی، هسته یا Nucleus[1]جزئی از سلول است که در بیشتر سلولهای یوکاریوتی وجود دارد و حاوی اکثر اطلاعات ژنتیکی است. این بخش از سلول که قطر آن بین ۱۰ تا ۲۰ میکرون است بزرگترین بخش درون سلول به حساب میآید. هسته بهطور کلی دو وظیفه دارد: ۱. کنترل واکنشهای شیمیایی درون سیتوپلاسم ۲. نگاهداشتن اطلاعات لازم برای تقسیم سلولی.
این مقاله فقط بر پایهٔ یک منبع نوشته شده است. (مه ۲۰۲۳) |
هسته سلولی شامل کلیه ژنوم سلول، به جز بخش کوچکی از DNA میتوکندری، به عنوان مولکولهای مولکولی DNA چند خطی طولانی در یک مجموعه با انواع زیادی از پروتئینها، مانند هیستونها، برای تشکیل کروموزومها سازمان یافتهاست. ژنهای موجود در این کروموزومها به گونه ای برای ارتقاء عملکرد سلول ساخته میشوند. این هسته یکپارچگی ژنها را حفظ میکند و فعالیت سلول را با تنظیم بیان ژن کنترل میکند - بنابراین هسته مرکزی مرکز کنترل سلول است. ساختارهای اصلی تشکیل دهنده هسته شامل پاکت هسته ای است، یک غشای مضاعف که کل اندامک را محصور میکند و محتویات آن را از سیتوپلاسم سلولی جدا میکند، و ماتریس هسته ای، شبکه ای در هسته است که میافزاید که دقیقاً مانند سیتوسکلت از کل سلول پشتیبانی میکند.