نیروی هوابرد روسیه
From Wikipedia, the free encyclopedia
نیروهای هوابرد روسیه یا VDV (از "Vozdushno- desantnye voyska Rossii"، به روسی: Воздушно-десантные войска России، ВДВ؛ نیروهای فرود آمدن هوایی) یک شاخه نظامی از نیروهای مسلح فدراسیون روسیه است. این نیرو برای اولین بار قبل از جنگ جهانی دوم دو عملیات قابل توجه در هوا و تعدادی پرش کوچکتر در طول جنگ انجام داد و سالها پس از سال ۱۹۴۵ بزرگترین نیروی هوابرد جهان بود.[7] این نیرو پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی شکسته شد و نیروهای خود را در بلاروس و اوکراین از دست داد و از نظر اندازه نیز کاهش یافتهاست.
نیروی ویژه هوابرد | |
---|---|
Воздушно-десантные войска России | |
فعال | دهه ۳۰ میلادی تاکنون |
کشور | روسیه[persian-alpha 1] |
رسته | نیروهای مسلح روسیه |
گونه | نیروهای هوابرد |
نقش | پیاده نظام نیروهای هوابرد یورش هوایی صلحبانی |
اندازه | ۶۰۰۰۰ چترباز،[1] افزایش یافته به ۷۲۰۰۰ در سال ۲۰۱۹[2] |
نام(های) مستعار | کلاه آبیها، پیاده نظام هوایی |
پشتیبان | الیاس[3] |
شعار(ها) | Никто, кроме нас! (نه هیچکس جز ما!) |
Color of Beret | آبی آسمانی |
رژه | 'آبی' ('Синева', unofficial hymn) [4][circular reference] 'ما به یک پیروزی نیاز داریم (دهمین گردان چترباز ما)' (Нам нужна одна победа (۱۰-й наш десантный батальон), service march past) |
سالگردها | ۲ اوت |
نبردها | نبرد دریاچه خاسان نبرد خالخین گل جنگ جهانی دوم جنگ قرهباغ جنگ شوروی در افغانستان جنگ اول چچن جنگ دوم چچن جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸ الحاق کریمه به فدراسیون روسیه جنگ داخلی سوریه کارزار بیابانی سوریه[5][6] حمله ۲۰۲۲ روسیه به اوکراین |
فرماندهان | |
فرمانده کل | ژنرال آندری سردیوکوف |
رییس ستاد و معاون اول | ژنرال نیکولای ایگناتوف |
فرماندهان برجسته | ژنرال واسیلی مارگلوف ژنرال آناتولی لبد ژنرال گرگوری اشپاک |
نشان | |
نشان میانه | |
پرچم نیروهای ویژه هوابرد |
نیروهای هوابرد روسیه بهطور سنتی آبی پوشیده کلاه بره و آبی راه راه به نام "desant" (به روسی: Десант) بر سر میگذارند.[8]
نیروهای هوابرد روسیه به دلیل تحرک بسیار شناخته شدهاند و از مقدار زیادی وسایل نقلیه مخصوص طراحی شده برای حمل و نقل هوایی استفاده میکنند. آنها کاملاً مکانیزه شده و بهطور سنتی مکمل بیشتری از سلاحهای سنگین نسبت به بیشتر نیروهای هوابرد معاصر دارند.[9]