نیروی دریایی شوروی
From Wikipedia, the free encyclopedia
نیروی دریایی شوروی بازوی دریایی نیروهای مسلح شوروی بودهاست. نیروی دریایی شوروی نقش کلیدی در پیمان ورشو در مقابله با پیمان ناتو بازی میکرد. بدین گونه که در صورت بروز یک جنگ احتمالی میان بلوک غرب و شرق از انتقال نیرو از آمریکای شمالی به اروپای غربی جلوگیری مینمود.
نیروی دریایی شوروی | |
---|---|
فعال | ۱۹۹۱–۱۹۱۷ |
کشور | اتحاد جماهیر شوروی |
گونه | نیروی دریایی |
نشان | |
نشان | |
پرچم |
نیروی دریایی شوروی به به چهار ناوگان بزرگ تقسیم میشد: ناوگان شمالی، ناوگان اقیانوس آرام، ناوگان دریای سیاه و ناوگان بالتیک. همچنین پایگاه دریایی لنینگراد تحت فرماندهی جداگانهای قرار داشت. ناوگان کوچک دریای خزر نیز بازوی کوچکتر نیروی دریایی شوروی در این دریا بود. پنجمین اسکادران عملیاتی کوچک در دریای مدیترانه واحدهای خود را از دریای سیاه، دریای بالتیک و ناوگان شمال دریافت مینمود. اسکادران اقیانوس هند نیز با ناوگان اقیانوس آرام تغذیه میشد. از شاخههای دیگر نیروی دریایی میتوان به نیروهای هوابرد نیروی دریایی، پیادهنظام نیروی دریایی و توپخانهٔ ساحلی اشاره نمود.
بنابر مندرجات مجلهٔ تایم در سال ۱۹۸۰ غیراسلاوها از دستیابی به پستهای استراتژیک در نیروهای مسلح از جمله نیروی دریایی، نیروهای موشکی استراتژیک و نیروی هوایی منع میشدند، زیرا حاکمیت شوروی به وفاداری اقلیتهای قومی مشکوک بود.[1] ولی با وجود این نامهای بسیاری از اقلیتهای قومی در میان آدمیرالهای نیروی دریایی و ژنرالهای ارتش شوروی وجود دارد که این موضوع را با شک و تردید روبه رو میسازد.
بخش بزرگی از نیروی دریایی شوروی پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سال ۱۹۹۱ تبدیل به نیروی دریایی روسیه شد.