نمکزدایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
نمکزدایی یا شیرین کردن آب (به انگلیسی: Desalination or desalination) اشاره به هر یک از چند فرایندی است که مقداری نمک و سایر مواد معدنی را از آب شور جدا میکند. همچنین بهطور کلی، منظور از نمکزدایی حذف نمکها و مواد معدنی همانند نمکزدایی خاک است.[1]
آب شور جهت تولید آب شیرینی که برای مصرف انسان یا آبیاری مناسب است، نمکزدایی میشود. یک محصول جانبی بالقوه از نمکزدایی، نمک است. نمکزدایی در کشتیهای بزرگ و زیردریایی مورد استفاده قرار میگیرد. بیشتر سرمایهگذاریهای اخیر در نمکزدایی، بر توسعه راههای مقرون به صرفه تأمین آب شیرین برای استفاده انسان، متمرکز شدهاست. در کنار بازیافت آب از فاضلاب، این یکی از چندین منابع تأمین آب مستقل از بارش است.
![]() |
نمکزدایی از آب
|
---|
روشها |
|
در مقیاس بزرگ، نمکزدایی بهطور معمول با استفاده از مقدار زیادی انرژی، زیرساختهای اختصاصی و گرانقیمت انجام میشود که آن را از آب تازه به دست آمده از منابع معمول مانند رودخانهها یا آبهای زیرزمینی گرانتر میسازد.[2]
نمکزدایی به ویژه مناسب کشورهایی مانند استرالیا است، که بهطور سنتی بر روی جمعآوری بارش پشت سدها برای تأمین منابع آب آشامیدنی خود اتکا میکند. به گفته انجمن بینالمللی نمکزدایی در سال ۲۰۰۹، ۱۴۴۵۱ واحد نمکزدایی در سراسر جهان در حال بهرهبرداری بوده که ۹/۵۹ میلیون مترمکعب در روز تولید میکردهاند، با افزایش تولید سالیانه برابر ۳/۱۲٪. تولید در سال ۲۰۱۰ برابر ۶۸ میلیون مترمکعب بوده و انتظار میرود که تا سال ۲۰۲۰ به ۱۲۰ میلیون مترمکعب برسد، ۴۰ میلیون مترمکعب در خاورمیانه برنامهریزی شدهاست.[3] بزرگترین کارخانه آب شیرین کن در جهان کارخانه نمکزدایی جبل علی (فاز ۲) در امارات متحده عربی است.