دورویی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دورویی یا نفاق یا دوزبانی در اصل به معنای مخالفت ظاهر با باطن است.[1] مُنافِق[2] یا دورو یا دوچهره کسی است که در آشکار دعوی مسلمانی و ایمان کند و در نهان کفر ورزد. کسی که به زبان اظهار ایمان کند و کفر را در قلب خود نهان دارد.[1] نفق در لغت به معنی «راه زیرزمینی» است و منافق را به جهت داشتن راههای مخفیانه به این نام مینامند.[3]