ایمان
اعتقاد یا باور / From Wikipedia, the free encyclopedia
ایمان از معنای لغوی تصدیق و اعتقاد قلبی به کسی یاچیزی است و از معنای اصطلاحی آن، اعتقاد و تصدیق قلبی به خدا، روز قیامت، کتب آسمانی، ملائکه، پیامبران، ائمه و به تعبیری امور غیب است. ایمان در تعریف برون دینی، باوری استوار و مستقل از خرد یا تجربه، به نوعی ایده است. معمولاً این ایده نوعی دین، و مجموعهای از ایدههای کلی و جزئی است.
گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد. اگر میتوان نشان داد که این مقاله حق نشر را زیر پا گذاشته است، لطفاً مقاله را در ویکیپدیا:مشکلات حق تکثیر فهرست کنید. اگر مطمئنید که مقاله ناقض حق تکثیر نیست، شواهدی را در این زمینه در همین صفحهٔ بحث فراهم آورید. خواهشمندیم این برچسب را بدون گفتگو برندارید. |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ایمان هسته مرکزی یک دین و محوری است که همه آموزههای آن دین حول آن جمع میشود. این در حالی است که ایدئولوژی، نقطه مقابل ایمان میتواند قلمداد شود. نگاه ایدئولوژیک، فارغ از ایمان، آموزهها را به همه ساحتهای زمینی زندگی انسانی پیوند میزند و میخواهد هرچیزی را به نحوی به دین مربوط کند. به خاطر همین، جنبشهای ایدئولوژیک دینی، ممکن است برای دستیابی به اهداف خود، دست به کارهایی بزنند که با روح ایمان چندان سازگار نباشد.
ایمان و تقوا و عمل صالح سه توشه مهم برای سفر آخرت هستند.
ایمان اعتماد یا باور قلبی نسبت به یک موضوع یا حقیقت که شوق عمل در آن را در انسان ایجاد می کنند.