نعوظ
برنگیخته شدن (تحریک) اندام تناسلی / From Wikipedia, the free encyclopedia
نعوظ یا شَقشدن پدیدهای فیزیولوژیکی است که در آن آلت تناسلی سفت، متورم و بزرگ میشود. نعوظ آلت تناسلی مرد نتیجه برهمکنش پیچیده عوامل روانی، عصبی، عروقی و غدد درونریز است و اغلب با برانگیختگی جنسی یا کشش جنسی همراه است، اگرچه شقشدگی میتواند خود به خود باشد. شکل، اندازه، زاویه و جهت نعوظ در انسان بهطور قابل توجهی متفاوت است. همچنین آلت شل و خوابیده رو به پایین آویزان است ولی آلت سفت و راستشده رو به بالا افراشته میشود و به سختی به پایین میرود و پایین دادن ناگهانی آن با زور ممکن است باعث شکستگی آلت یا پارگی برای لیگامان آویزان آلت شود. از نظر فیزیولوژیکی، شقشدگی توسط تقسیم پاراسمپاتیک دستگاه عصبی خودمختار تحریک میشود و باعث میشود که سطح نیتریک اکسید (یک گشادکننده عروق) در شریانهای ترابکولار و ماهیچه صاف آلت افزایش یابد. شریانها گشاد میشوند و باعث پر شدن جسم غاری (و تا حدی کمتر جسم اسفنجی) از خون میشوند. بهطور همزمان ماهیچههای ایسکیوکاورنوز و پیازیاسفنجی وریدهای جسم غاری را فشرده میکنند و خروج و گردش این خون را محدود میکنند. هنگامی که فعالیت پاراسمپاتیک به سطح پایه کاهش مییابد، راستشدگی فروکش میکند و میخوابد.
Erection blood vessels | |
---|---|
شناسهها | |
MeSH | D010410 |
TE | E1.0.0.0.0.0.8 |
به عنوان یک پاسخ سیستم عصبی خودمختار، راستشدگی کاملاً زیر کنترل آگاهانه افراد نیست. راستشدگی در هنگام خواب تا پس از بیداری به عنوان تومنانس پنیسی شبانه (NPT) شناخته میشود که به نام نعوظ صبحگاهی نیز معروف است. نبود این افراشتگی شبانه معمولاً برای تمایز بین علل فیزیکی و روانیِ اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی استفاده میشود. بدین معنی که اگر کسی دچار آن دو مشکل باشد نمیتواند شب تا بامداد هم افراشتگی آلت ناخودآگاه و غیرقابل کنترل داشته باشد، که این نشان میدهد مشکل آلت او فیزیکی است، نه روانی.
بهکارگیری قفس پاکدامنی با جلوگیری از نعوظ میتواند باعث کوچکی آلت مردان بهطور موقت و تحقیر آلت کوچک شود.