نظریه اعداد
شاخهای از ریاضیات محض / From Wikipedia, the free encyclopedia
نظریه اعداد (در گذشته به آن حساب یا حساب پیشرفته میگفتند) شاخهای از ریاضیات محض است که خود را عمدتاً وقف مطالعهٔ اعداد صحیح نمودهاست. به گفته کارل گاوس «ریاضیات ملکهٔ علوم است، و نظریهٔ اعداد ملکه ریاضیات.»[1] نظریه اعداد دانان به مطالعه اعداد اول و همچنین خواص اشیائی که از اعداد ساخته میشوند میپردازند، (به عنوان مثال اعداد گویا) یا تعمیمهایی از اعداد تعریف میکنند (مثل اعداد صحیح جبری).
اعداد صحیح را میتوان به خودی یا به عنوان جواب معادلات (در هندسه سیالهای) در نظر گرفت. سوالات حوزهٔ نظریه اعداد اغلب از طریق مطالعه بر روی اشیاء تحلیلی (به عنوان مثال تابع زتای ریمان) بهتر فهمیده میشوند. میتوان اعداد حقیقی را با کمک اعداد گویا مطالعه کرد، به عنوان مثال با تقریب زدن به کمک اعداد گویا (تقریب سیالهای).
اصطلاح قدیمی برای نظریه اعداد، حساب بود. اوایل سده بیستم، عبارت «نظریه اعداد» جایگزین آن شد.[note 1] (واژه «حساب» نزد عوام به عنوان «محاسبات مقدماتی» پنداشته میشود. همچنین این اصطلاح در منطق ریاضیات به معنای حساب پئانو و در علوم رایانه به معنای حساب ممیز شناور میباشد) استفاده از اصطلاح حساب برای نظریه اعداد در نیمه دوم سده بیستم رواج پیدا کرد، ادعا میشود که ترویج آن تحت تأثیر فرانسویها بودهاست.[note 2] بهخصوص، اصطلاح حسابی به عنوان یک صفت نسبت به نظریه اعدادی ترجیح داده میشود.