نظریه نسبیت
نظریهای در علم فیزیک / From Wikipedia, the free encyclopedia
نظریهٔ نسبیَت، دو نظریه اصلی و معروف نسبیت خاص و نسبیت عام آلبرت اینشتین را در بر میگیرد. ایدهٔ اصلی این نظریه آن است که زمان و فضا مرتبط هستند، نه جدا و ثابت.
بهکاربردن عبارت «نظریهٔ نسبیت» به ۱۹۰۶ برمیگردد، که ماکس پلانک ترکیب «نظریه نسبی» (در آلمانی: Relativtheorie) را بهکار برد و بر چگونگی کاربرد اصل نسبیت از راه آن تأکید کرد. اما این آلفرد بوخرر بود که در بخش بحث مقاله پلانک، برای نخستین بار «نظریه نسبیت» (در آلمانی: Relativitätstheorie) را بهکار برد.