نصر بن سیار
From Wikipedia, the free encyclopedia
نصر بن سَیّار (۶۶۳م - ۷۴۸م) امیر اموی و شاعر عربی بود. از سوی هشام بن عبدالملک، پس از فتحهای در فرارود، والی خراسان شد. در روزگار او، قیامهای عباسی در خراسان فزونی گرفت. هنگامی که ابومسلم بخشهایی از خراسان را گرفت، مدتی در نیشابور ماند. سپس در سال ۷۴۸م / ۱۳۱م در ساوه درگذشت.[1]