نشان ملی برزیل
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
نشان ملی برزیل (به پرتغالی: Cruzeiro do Sul) در ۱۹ نوامبر ۱۸۸۹ و پنج روز پس از تبدیل برزیل به جمهوری ایجاد شد.
| نشان ملی برزیل | |
|---|---|
 | |
| ملازم | برزیل |
| پذیرفته‌شده | ۱۹ نوامبر ۱۸۸۹ |
| تاج | None |
| حلقه | None |
| نویسار | آبی آسمانی، پنج ستاره پنج‌پر به شکل چلیپا، حاشیه آن شامل ۲۷ ستاره نقره‌ای |
| نگهدارها | ژیرونی ده تکه سبز و طلایی روی شمشیر کمرنگ با قبضه آبی و طلایی، وسط آن قرمزرنگ با ستاره‌ای نقره‌ای، در سمت چپ شاخه قهوه و در سمت راست شاخه تنباکو که با نوار آبی به هم متصل شده‌اند. |
| محفظه | None |
| شعار | República Federativa do Brasil - 15 de Novembro de 1889 (پرتغالی: 'جمهوری فدرال برزیل - ۱۵ نوامبر ۱۸۸۹') |
| نشان افتخار | None |
نشان ملی شامل یک نماد مرکزی است که توسط شاخه‌های قهوه (در چپ) و تنباکو (در راست) احاطه شده‌است. این دو گیاهُ محصولات مهم برزیل در آن زمان بودند.
در دایره آبی در وسط، صورت فلکی چلیپا دیده می‌شود. حلقه‌ای با ۲۷ ستاره نشان دهنده ۲۶ ایالت و ناحیه فدرال برزیل است.
خط اول نوار آبی در پایین نشان، شامل نام رسمی برزیل (جمهوری فدرال برزیل) است. در خط دوم تاریخ تأسیس جمهوری فدرال (۱۵ نوامبر ۱۸۸۹) نوشته شده‌است.
نشان ملی جمهوری بر پایه فرمان شماره ۴ برقرار شد و بر اساس قانون شماره ۵۴۴۳ در ۲۸ مه ۱۹۶۸ تغییر یافت. طبق قانون، نشان ملی باید از نسبت ۱۵ قائم به ۱۴ افقی برخوردار باشد و مقررات زیر در آن لحاظ شود:
نشان ملی امپراتوری برزیل توسط پدروی یکم و پدروی دوم تا زمان سقوط پادشاهی در سال ۱۸۸۹ استفاده می‌شد. این نشان‌ها اکنون توسط خاندان امپراتوری به کار می‌روند.
در ۱۸ سپتامبر ۱۸۲۲ و یازده روز پس از اعلام استقلال برزیل، پدروی یکم فرمانی را امضا کرد که این نشان را بیان می‌کند.[1]
هنگامی که در ۱۲ اکتبر همان سال، امپراتوری برزیل اعلام شد و پدروی یکم نخستین امپراتور شد، این نشان به‌عنوان نشان ملی امپراتوری شناخته شد.[2]
شمار ستاره‌های نشان (۱۹ ستاره) منعکس کننده تعداد استان‌های امپراتوری برزیل است.
طرح تاج نشان امپراتوری دو بار تغییر کرد. از ۱۸ سپتامبر تا ۱۲ اکتبر ۱۸۲۲ از نشان پادشاهی پرتغال استفاده می‌شد. از آن زمان تا ۱۸ ژوئیه ۱۸۴۱ طرح تاج امپراتوری ساخته شده برای نخستین امپراتور برزیل به کار می‌رفت.
پس از به تخت نشستن پدروی دوم که از تاجی گرانتر استفاده می‌کرد، طرح این تاج جانشین طرح قبلی شد و تا زمان سقوط امپراتوری باقی ماند.
