نزار قبانی
شاعر و دیپلمات سوری / From Wikipedia, the free encyclopedia
نزار توفیق قبانی (به عربی: نزار توفیق قبانی؛ ۲۱ مارس ۱۹۲۳–۳۰ آوریل ۱۹۹۸) دیپلمات، شاعر، نویسنده و ناشر سوری بود. سبک شعری او ترکیبی از سادگی و ظرافت در کاوش موضوعات عشق، اروتیسم، فمینیسم، دین و ناسیونالیسم عربی میباشد. شاعری است که با شعرهای عاشقانهاش مشهور است؛ زن و عشق موضوع اصلی شعر قبانیاند.[1] شعرهایش را خوانندگانی مانند عبدالحلیم حافظ، ام کلثوم و نجات صغیره (مصر)، فیروز و ماجده الرومی (لبنان)، کاظم الساهر(عراق) خواندهاند. او در دنیای عرب از شهرتی بیهمتا برخوردار است. شعر او به اکثر زبانهای دنیا ترجمه شدهاست و خوانندگانی بیشمار دارد.[2] وی متولد دمشق بود. «نزار قبانی سرودن شعر را از شانزده سالگی آغاز کرد. در ۱۹۴۴از دانشکدهٔ حقوق در دمشق فارغالتحصیل و در وزارت خارجهٔ سوریه به کار مشغول شد؛ در شهرهای: قاهره، لندن، بیروت و مادرید خدمت کرد و پس از وحدت مصر و سوریه سفیر این جمهوری متحده در چین شد. در ۱۹۶۶ کار دیپلماسی را رها کرد و فقط به شعر پرداخت. با شکست و عقبنشینی اعراب در مسئلهٔ فلسطین، از شعر عاشقانه به شعر سیاسی و شعر مقاومت رویآورد. خودکشی خواهرش در ناکامی عاشقانه(۱۹۳۸)، مرگ پسر نوجوانش به بیماری قلبی، کشتهشدن همسرش بلقیسالراوی در بمبگذاری سفارت عراق(۱۹۸۱در بیروت)، بر شعرش اثر گذاشت.»[3]
نِزار قبانی | |
---|---|
![]() قبانی دانشجوی حقوق دانشگاه دمشق در سال۱۹۴۴ | |
زاده | ۲۱ مارس ۱۹۲۳ دمشق |
محل زندگی | دمشق و لوسآنجلس |
درگذشته | ۳۰ آوریل ۱۹۹۸ (۷۵ سال) لندن بیماری قلبی |
آرامگاه | لندن |
پیشه | سفیر سوریه در دهه ۶۰ و ۷۰ قرن بیستم |
زمینه کاری | شاعر |
ملیت | ![]() |
سبک نوشتاری | نثر |
دلیل سرشناسی | شعر عاشقانه و شعر سیاسی و ترانههای ماندگار عرب |
همسر(ها) | زهرا و بلقیس الراوی |
فرزند(ان) | هدباء، توفیق، زین |
وبگاه |