نخستین جنگ داخلی لیبریا
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ داخلی اول لیبریا یک درگیری داخلی در لیبریا از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷ بود. این درگیری حدود ۲۰۰٬۰۰۰ نفر کشته برجای گذاشت و در نهایت به مشارکت جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا (ECOWAS) و سازمان ملل متحد منجر شد. این صلح، دوام زیادی نیاورد و در سال ۱۹۹۹ جنگ داخلی دوم لیبریا آغاز شد.
جنگ داخلی اول لیبریا | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای داخلی لیبریا | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
دولت لیبریا و نیروهای دولتی وفادار به آن حامیان: جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا نیروهای ناظر سازمان ملل متحد (۲۲ سپتامبر ۱۹۹۳ – ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۷) |
مخالفان دولت حامیان:لیبی بورکینافاسو جبهه متحد انقلابی | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
| |||||||
قوا | |||||||
۴۵۰٬۰۰۰ | ۳۵۰٬۰۰۰ | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
مجموع قربانیان: ~۲۰۰٬۰۰۰ نفر، شامل غیرنظامیان[1] |
ساموئل دو، شورشی را رهبری کرده بود که دولت منتخب را در سال ۱۹۸۰ سرنگون کرد و در سال ۱۹۸۵ انتخاباتی برگزار کرد که بهطور گسترده تقلبی تلقی میشد. در دسامبر ۱۹۸۹، چارلز تیلور، وزیر دولت پیشین، از ساحل عاج به لیبریا نقلمکان کرد تا شورشی را برای سرنگونی دولت دو آغاز کند.
نیروهای تیلور، در سال ۱۹۹۰، شهر جانسون پایتخت مونروویا را تصرف کرده و ساموئل دو را به طرز وحشیانهای اعدام کردند.
مذاکرات صلح و دخالت دولتهای خارجی منجر به برقرار بک آتشبس در سال ۱۹۹۵ شد که سال بعد و پیش از توافق نهایی صلح و برگزاری انتخابات ملی جدید در سال ۱۹۹۷ شکسته شد. تیلور در ژوئیه ۱۹۹۷ به عنوان رئیسجمهور لیبریا انتخاب شد.