From Wikipedia, the free encyclopedia
میوه ممنوع یا درخت ممنوع اصطلاحی در ادیان ابراهیمی در اشاره به درختیست که آدم و حوا از خوردن میوه آن منع شده بودند.
این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |
به داستان درخت ممنوع در یهودیت، مسیحیت و اسلام اشاره شدهاست. آدم و حوا با خوردن این میوه نخستین گناه تبار انسان را مرتکب شدند و به کیفر آن به زمین تبعید شدند. در کتاب پیدایش در عهد عتیق، این درخت، درخت معرفت نیک و بد نامیده شدهاست؛ در حالی که در قرآن چنین تعبیری وجود ندارد.
در الهیات یهودی، فقط خدا میتواند هر آنچه که میخواهد اراده کند، چرا که خدا خیر مطلق است و به همین جهت فقط خیر را میتواند اراده کند؛ و حق آزادی مطلق دارد. تفسیر عالمان الهیات یهودی این است که نخستین زوج انسانی، با خوردن میوه ممنوع، چنان عمل کردند که گویی خیر مطلق بودند. در الهیات یهودی، درخت معرفت خیر و شرّ نمایانگر قوه تجلی یا قوهٔ مربوط به اصل عالم است که مجسّم کنندهاست. در تورات آمدهاست که: درخت معرفت نیک و بد در وسط باغ عدن جای داشتهاست. (پیدایش ۲:۹) و خداوند آدم و همسرش را از خوردن از این درخت منع کرد.[1] ماری حوا را وسوسه کرد که از میوه درخت معرفت بخورد.[2] حوا همسرش آدم را نیز به خوردن از آن میوه ترغیب کرد، و آنها از برهنگی خود آگاه شدند.[3] از آن پس آدم و حوا از باغ عدن رانده شدند.[4] و از آن پس مجبور بودند خود دست به ساختن، تولید، ابداع و اختراع بزنند و از کشاورزی و دامپروری وسایل مورد حاجت خود را فراهم آورند.
در خداشناسی مسیحی، درخت معرفت نیک از بد به مفهوم توارث گناه پیوند خوردهاست؛ باور دینشناسان مسیحی این است که بشر بار نخستین گناه آدم و حوا را به دوش میکشد و هیچ انسانی نمیتواند بیگناه باشد. البته گروهی از مسیحیان نیز اعتقاد دارند که بشر امروز همان قدر بین گناه و رستگاری حق انتخاب دارد که آدم و حوا انتخاب داشتهاند.
روایت قرآن از داستان درخت ممنوعه تفاوتهایی با روایت تورات دارد؛ بر اساس قرآن، خدا آدم و حوا را هر دو از خوردن از این میوه منع نمود؛ قرآن هنگامی که به وسوسه شیطان و خوردن آدم و حوا از میوه ممنوع میپردازد؛ ضمیر را به صورت تثنیه میآورد و در نتیجه مرد و زن را در مورد مسؤولیت این گناه مساوی فرض کردهاست. قرآن، برخلاف کتاب تورات که آدم و حوا را نه به خاطر نفس عریانی بلکه به خاطر شرم، سرزنش میکرد؛ آن دو را به خاطر فریب خوردن از شیطان سرزنش میکند؛ و هدف شیطان را گشودن عریانی آن دو میداند.
سید حسین نصر ضمن پذیرفتن تعبیر درخت ممنوع به درخت معرفت نیک و بد، مفهوم برهنگی انسان را به سرشت نیمهخدایی او مربوط کردهاست. علی شریعتی نیز این درخت را درخت معرفت نیک و بد دانستهاست. با این حال مرتضی مطهری، تعبیر درخت ممنوع به درخت معرفت را از زیانبارترین تحریفات طول تاریخ بشریت یاد کردهاست و معتقد است اندیشه تضاد بین علم و دین که پس از قرون وسطا در جوامع غربی مطرح شد، ریشه در این تحریف دارد؛ مرتضی مطهری همچنین معتقد است که در اصل این داستان تحریف روی دادهاست، تا زن به عنوان عنصر گناه یا نوعی شیطان کوچک تلقی شود و مرد در ذات خود از گناه مبری گردد.
در بسیاری از آثار نویسندگان و شعرای ملل مختلف جهان از مذاهب گوناگون اشارات و استفادههایی از این موضوع شدهاست در ادبیات فارسی نیز شعرا در موارد بسیار و برای عبرت آموزی از این موضوع بهره بردهاند. مثل این شعر حافظ
حافظ:
پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت | ناخلف باشم اگرمن به جوی نفروشم |
حافظ:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.