مکتب تبریز دوم
From Wikipedia, the free encyclopedia
مکتب تبریز دوم به دورهای از هنر نگارگری ایرانی در زمان حکومت صفوی در تبریز گفته میشود. شاه اسماعیل با به قدرت رسیدن حکومت صفوی را تشکیل و مرکز حکومتش را تبریز قرار داد و بسیاری از هنرمندان محلی و دیگر صنعتگران را از گوشه و کنار کشور به آنجا جمع کرد و به این ترتیب تبریز به مرکز فرهنگی کشور برای تولید آثار هنری تبدیل شد. در دوره شاه تهماسب این مکتب به اوج رسید و آثاری مثل خمسه تهماسبی و شاهنامه تهماسبی تولید شدند. هنرمندان شاخص این دوره کمالالدین بهزاد و سلطان محمد هستند.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |