موهیسم
From Wikipedia, the free encyclopedia
موهیسم یا موئیسم با نام مستعار مدرسه منطق موهیسم (به چینی: 墨家; پینیین: Mòjiā; به معنای «مدرسه مو») یکی از فلسفههای باستانی چین است که به واسطهٔ منطقهای عقلانی و علم توسعه یافتهٔ دانشمندان تحت تأثیر نظرات موزی پدید آمد. رشد و رونق این جنبش در ۴۷۰ پیش از میلاد تا ۳۹۱ پیش از میلاد و در روزگار دولتهای ستیزنده بود. اگرچه دانستهها در باره بنیادگذار این مکتب اندک است، اما این تفکر تکامل یافت و در همان عصر در کنار آیین کنفوسیوس، تائوئیسم و لگالیسم به عنوان یکی از چهار مکتب اصلی مدارس فلسفی چین در بین سالهای ۷۷۰ تا ۲۲۱ پیش از میلاد تدریس میشد. در این عصر موهیسم و کنفسیوسیسم رقیبان یکدیگر قلمداد میشدند. گرچه در کتب و منطق چینی موهیسم نفوذ بسیاری داشتهاست و بر تائویسم تأثیر گذاشته، لیکن امروز مدرسه مستقلی از آن وجود ندارد و به نوعی ناپدید شدهاست.