موضوع (زبانشناسی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زبانشناسی، موضوع (به انگلیسی: argument) عبارتی است که در تکمیل معنی گزاره کمک کنند،[1] منظور ما از گزاره در اینجا فعل اصلی و (افعال) کمکی مرتبط با آن است. از این نظر، معنی آن به مفهوم مکمل بسیار نزدیک است. بیشتر گزارهها، یک، دو، یا سه شناسه میگیرند. یک گزاره و شناسههایش، یک ساختار گزاره-شناسه میسازند. بحث گزارهها و شناسهها بیشتر با فعل (محتوایی) و عبارات اسمی (NPs) مرتبط است، اگرچه رده نحوی آنها میتواند به صورت گزارهها و شناسهها تفسیر گردد.[2]
شناسهها باید از افزودهها تمایز یابند.
- گزارهها به شناسههایش برای تکمیل معنی نیاز دارند.
- افزودههایی که با گزاره نمایش مییابند، اختیاری هستند. یعنی آنها برای تکمیل معنی گزاره لازم نیستند.[2]
بیشتر نظریههای نحو و معناشناسی، شناسهها و افزونهها را میپذیرند، اگرچه ممکن است از اصطلاحهای متفاوت استفاده کنند، این تمایز در تمام زبانها وجود دارد.[3]
گرامرهای وابستگی، گاهی به تبعیت از تنییر، به این شناسهها «بازیگر» (به انگلیسی: actant) میگویند.[3]