مهاجرین
اصطلاح اسلامی / From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، مهاجرین (ابهامزدایی) را ببینید.
مهاجرین (عربی: المهاجرون)؛ در اصطلاح اسلامی، به آن دسته از صحابه محمد گفته میشود که ساکن مکه بوده، سپس به حبشه یا مدینه هجرت کردهاند[1] و بیشترشان از طوایف قریش بودند.
ابوبکر، عمر، عثمان، علی، ابوعبیده جراح و حمزه پسر عبدالمطلب از مشهورترین مهاجرین بودند.
هجرت در لغت به معنای مفارقت و جدایی است. در اصطلاح مسلمین اما هجرت به معنای ترک وطن کفار و انتقال به دارالاسلام است.[2]