From Wikipedia, the free encyclopedia
منگوتیمور بن هولاکو[1] مونگکه تیمور (به مغولی: ᠮᠦᠨᠺᠬᠲᠡᠮᠦᠷ به معنای «آهن ابدی») یا تاش مونگکه یکی از پسران ایلخان ایران، هولاکو، بود.
رشیدالدین فضلالله همدانی شرح مفصلی از تولد منگوتیمور را در جامعالتواریخ ارائه میدهد. منگوتیمور در شب ۲۳ اکتبر ۱۲۵۶ از اولجی، همسر اویرات هولاکو، زاده شد. او کوچکترین پسر هولاکو بود. در سن ۵ سالگی با ابش خاتون نامزد شد و در سال ۱۲۷۲ با او ازدواج کرد و حکومت شیراز را نیز به دست آورد.
او در آغاز کار خود در سال ۱۲۶۶ از سوی برادرش اباقا خان برای سازماندهی خطوط دفاعی در قفقاز در برابر اردوی زرین منصوب شد و بعداً به سمت مرزهای مصر رفت و در سال ۱۲۸۱ به معیت لشکری ۵۰٬۰۰۰ نفری با سلطان مملوک، منصور قلاوون وارد جنگ شد. ارمنیهای کیلیکیه تحت رهبری لوون دوم و گرجیها تحت رهبری دمتریوس دوم علیه منصور قلاوون به ارتش منگوتیمور ملحق شدند. منگوتیمور در جریان نبرد مجروح شد و گریخت. وی مدت نقاهت خود را در موصل ماند.[2] حامیان اصلی او برای تاج و تخت پس از مرگ اباقاخان، مادرش اولجی و خویشاوندان اویراتش بودند. معالوصف، او بهطور غیرمنتظرهای در ۲۶ آوریل ۱۲۸۲ درگذشت. به گفته رشیدالدین، او جانشین منتخب برادرش بود؛ این بدان معناست که اگر نمیمرد، ایلخان سلسله ایلخانی میشد.[3] شخصی از نسل او به نام پیرحسین، آخرین فرد مشروع از نسل هولاکو بود که تاج و تخت را در دست داشت.
او چندین بار ازدواج کرد، که فهرست همسرانش به شرح ذیل است:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.