منبر
From Wikipedia, the free encyclopedia
منبر جایگاهی است که خطبه یا خطابه از آن ایراد میشود. بسیاری از لغتدانان عرب، واژه منبر را از ریشه عربی نَبَرَ به معنای عالی و بلند دانستهاند. ابن منظور میگوید: «محل ایراد خطبه توسط خطیب را به دلیل بلندی آن، منبر میگویند.»[1]
منبر یادگار پیامبر اسلام و فراگیرترین رسانه جهت روشنگری و بصیرت افزایی برای مسلمین بودهاست.
در تاریخ اسلام تلاش جهت تسلط بر مسجد جامع شهر و منبر آن، که محل تصمیمهای بزرگ بود، بحثها و منازعات بسیاری انجام میشد. تسلط یافتن گروهی بر مسجد جامع و منبر آن شهر، نشان دهنده آن بود که او حاکم و زمامدار بلامنازع آن دیار است و اکثر مردم نیز به آن رضایت دادهاند. نمونه ای از این دست، اجتماع گروهی از صحابه بعد از مرگ محمد بن عبدالله در مسجد النبی است که با در اختیار گرفتن مسجد و منبر، بر اوضاع تسلط یافتند.[2]