ممانعت
From Wikipedia, the free encyclopedia
در واژگان نظامی، ممانعت به معنی ایجاد تاخیر، برهمزدن، یا نابودسازی نیروهای دشمن یا منابع در راه، برای رسیدن به میدان نبرد است.[1][2][3] معمولا بین ممانعت استراتژیک و تاکتیکی، فرق گذاشته میشود. ممانعت استراتژیک به معنی عملیاتی است که تاثیر آن، گسترده و طولانی مدت است. ممانعت تاکتیکی، برای تاثیرگذاری سریع و در یک محدوده مکانی است.