![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/35/Cyrus_Cylinder.jpg/640px-Cyrus_Cylinder.jpg&w=640&q=50)
ملوک مهربانی
دودمان پادشاهی ایرانی در سیستان که از نوادگان صفاریان بودند. / From Wikipedia, the free encyclopedia
«ملوک مهربانی» یا «مهربانیان» دودمانی از پادشاهان محلی سیستان بودند که بیش از سیصد سال (از ۱۲۳۶ تا ۱۵۳۷ میلادی) بر نیمروز (سیستان) حکمرانی میکردند. ملوک مهربانی از نسل صفاریان بودند. پایتخت ایشان زرنگ بود. زبان رسمی ایشان فارسی بوده است. این سلسله سومین سلسله اصیل از سیستان پس از سلسلههای صفاریان و ناصریها بود.[1]
سلسله مهرابانیان ملوک مهربانی | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۲۳۶ میلادی–۱۵۳۷ میلادی | |||||||||
پایتخت | زرنگ | ||||||||
زبان(های) رایج | فارسی (رسمی) | ||||||||
دین(ها) | اسلام | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
امیر | |||||||||
• ۱۲۳۶–۱۲۵۵ (میلادی) | شمس الدین علی بن مسعود (نخستین) | ||||||||
• ۱۴۹۵–۱۵۳۷ (میلادی) | سلطان محمود بن نظام الدین یحیی (واپسین) | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• بنیانگذاری | ۱۲۳۶ میلادی | ||||||||
• فروپاشی | ۱۵۳۷ میلادی | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | فهرست![]() ![]() ![]() |
خاندان مهربانیان از فرمانروایان بومی نیمروز بهشمار میرفتند. بنیانگذار آن ملک شمسالدین علی بن مسعود بن خلف مهربانی بود. درست یکسال پس از تاجگذاری ملک شمسالدین، امپراتوری مغول به سیستان یورش برد. ملک شمسالدین علی در سال ۶۳۶ قمری به قرارگاه امپراتور مغول، اوگتایخان رفته و برادرش امیرمبارزالدین ابوالفتح بن مسعود را به نیابت سلطنت گمارد. فرمانروایی ملک شمسالدین علی به دست شمسالدین کرت پایان یافت. پس از گشودن سیستان به دست تیمور لنگ در سال ۸۰۵ ق همکاری نزدیک مهربانیان با تیموریان در دوره تیمور و شاهرخ تیموری مایه آبادانی سیستان شد.[2]