اجزای کلام
From Wikipedia, the free encyclopedia
در دستور زبان سنتی، رده جزء کلام یا پارههای سخن[1] (به انگلیسی: Part of speech) نوعی رده برای واژهها (یا به صورت عمومیتر، واحد واژگانی) است که در آن، واژههای هر رده، ویژگیهای دستور زبانی مشابهی دارند.[2]
واژههایی که به جزء (قسمت) مشابهی از کلام (گفتار) منتسب میشوند، معمولاً رفتار دستور زبانی مشابهی نمایش میدهند، آنها نقش مشابهی در داخل ساختار دستوری جملهها بازی میکنند. همچنین گاهی واژههای یک رده جزء کلامی نقش تکواژشناختی مشابهی بازی میکنند، یعنی آنها درموقع تصریف تحت ویژگیهای مشابه قرار دارند.[2]
- در زبان انگلیسی: اجزای کلامی شامل اسم، فعل، صفت، قید، ضمیر، حرف اضافه، حرف ربط، حرف ندا، عدد، حرف تعریف، تخصیصگر میشود. دیگر زبانهای هندواروپایی نیز اساساً همهٔ این کلاسهای واژهای را دارند.[3]
- در زبان فارسی: اجزای کلام هشت گونه دارد: اسم، ضمیر، صفت، فعل، قید، حرف اضافه، حرف ربط و حرف ندا.[نیازمند منبع]
- در زبان عربی: اجزای کلام سه گونه دارد: اسم، فعل و حرف.[نیازمند منبع]
هرکدام از این گونهها را نیز میتوان به زیربخشهایی تقسیم کرد؛ برای مثال، «اسم» میتواند مفرد یا جمع باشد.