معماری عثمانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
معماری عثمانی به سبک معماری که در قرن چهاردهم و پانزدهم و ابتدای قرن شانزدهم میلادی در امپراتوری عثمانی در شهرهای بورسا و ادیرن به وجود آمد گفته میشود. معماری امپراتوری عثمانی نسخهٔ توسعه یافتهٔ معماری سلجوقی است. «مسجد جامع هرات» از معماری بیزانسی، ایران و همچنین سنن مملوکی بعد از سقوط قسطنطنیه الهام گرفتهاست. برای حدود چهارصد سال آثار معماری بیزانسی مانند مسجد ایاصوفیه به عنوان الگویی برای بسیاری از مساجد عثمانی استفاده میشد. بهطور کلی معماری امپراتوری عثمانی به عنوان ترکیبی از معماری ایرانی با سنن معماری مدیترانه و خاورمیانه شناخته میشود.[1]
این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |