معاهده
From Wikipedia, the free encyclopedia
معاهده، عهدنامه، پیمان[پانویس 1] یا کنوانسیون، یک توافقنامه بینالمللی است که میان کشورها یا سازمانهای بینالمللی منعقدشده و مشمول حقوق بینالملل میباشد. معاهده واژهای عام است و کنوانسیون، موافقتنامه بینالمللی، توافقنامه، پروتکل، پیمان، میثاق و… را در بر میگیرد. نامی که برای یک موافقتنامه انتخاب میشود فینفسه اهمیت ندارد و فاقد اثر حقوقی است.[1]
هرچند کنوانسیون ۱۹۶۹ وین در مورد حقوق معاهدات معاهده را یک توافقنامه مکتوب تعریف کرده، اما گاه بیانیههای شفاهی نیز الزامآور تلقی شدهاند.
معاهده در عرصهٔ حقوق داخلی کشورها با قوانین مصوب مجلس قانونگذاری قابل مقایسه است. اما تفاوت مهم این دو آن است که مفاد معاهده نسبت به دولتهایی که با آن موافقت کردهاند قابل اجراست و معمولاً کاربرد عمومی ندارد. در واقع در حقوق داخلی افراد حق انتخاب و گریز از قانون را ندارند اما اعضای جامعه بینالمللی از این حق برخوردارند.[2]