معادله برن–لانده
From Wikipedia, the free encyclopedia
معادله برن–لانده(به انگلیسی: Born–Landé equation) روشی برای محاسبه انرژی شبکه یک ترکیب یونی بلوری است. در سال ۱۹۱۸ [1] ماکس برن و آلفرد لانده پیشنهاد کردند که انرژی شبکه از پتانسیل الکترواستاتیک شبکه یونی و یک بخش پتانسیل دافعه تشکیل میشود.[2]
که در آن:
- N A = ثابت آووگادرو ؛
- M = ثابت مادلونگ ، مربوط به هندسه بلور.
- z + = تعداد بار کاتیون
- z - = تعداد بار آنیون
- E = بار الکتریکی ابتدایی ، 1.6022 ×۱۰−۱۹ C
- ε 0 = ثابت گذردهی خلأ
- ۴π ε 0 = 1.112 ×۱۰−۱۰ C 2 / (J · m)
- r 0 = فاصله تا نزدیکترین یون
- n = ثابت برن، به طور معمول عددی بین ۵ تا ۱۲، به طور عملی با اندازهگیری تراکم پذیری جامد، یا به صورت نظری تعیین میشود.
مقایسه مقادیر محاسبه شده و تجربی برای انرژی شبکه چند ترکیب یونی
اطلاعات بیشتر ترکیب, محاسبه شده ...
ترکیب | محاسبه شده | تجربی |
---|---|---|
NaCl | −756 kJ/mol | −787 kJ/mol |
LiF | −1007 kJ/mol | −1046 kJ/mol |
CaCl2 | −2170 kJ/mol | −2255 kJ/mol |
بستن