مظفرالدینشاه
پنجمین شاه قاجار (۱۲۷۵–۱۲۸۵) / From Wikipedia, the free encyclopedia
مظفرالدینشاه قاجار (۳ فروردین ۱۲۳۲[1] – ۱۲ دی ۱۲۸۵[2]) از ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۶ پنجمین شاه ایران از دودمان قاجار بود. وی پس از کشتهشدن پدرش ناصرالدینشاه به دست میرزا رضا کرمانی و پس از نزدیک به ۴۰ سال ولایتعهد، به پادشاهی رسید و از تبریز به تهران آمد. در جریان جنبش مشروطه، برخلاف کوششهای صدراعظمش عین الدوله، با مشروطیت موافقت کرد و فرمان مشروطیت را امضا نموده و تنها ده روز پس از امضای قانون اساسی درگذشت. وی به خاطر همین اقدامات در تاریخ ایران به «شاه مشروطه» مشهور است.[3] وی آخرین پادشاه ایران است که در داخل کشور درگذشته است.
اطلاعات اجمالی مظفرالدینشاه, شاه ایران ...
مظفرالدینشاه | |
---|---|
السلطان الاعظم و الخاقان الافخم شاهنشاه ممالک محروسهٔ ایران | |
شاه ایران | |
سلطنت | ۱۲ اردیبهشت ۱۲۷۵ – ۱۲ دی ۱۲۸۵ ۱۸۹۶ – ۱۹۰۷ |
پیشین | ناصرالدینشاه |
جانشین | محمدعلیشاه قاجار |
زاده | ۳ فروردین ۱۲۳۲ تبریز، آذربایجان، ایران |
درگذشته | ۱۲ دی ۱۲۸۵ (۵۳ سال) تهران، ایران |
آرامگاه | |
همسران | تاجالملوک امالخاقان اشرف ملک خانم سرورالسلطنه معصومه خانم نزهت السلطنه نورالدوله دلپسند باجی شرف الدوله مهین السلطنه مهین الدوله اکرام الدوله |
دودمان | قاجار |
پدر | ناصرالدینشاه |
مادر | شکوهالسلطنه |
امضاء |
بستن