مظفر شیرازی
From Wikipedia, the free encyclopedia
تاجالدین مؤید ابن مظفر شیرازی (متوفی ۶۸۸ یا ۶۸۷ یا ۶۸۱ هجری قمری)، عالم، عارف و محدث. ابتدا نزد پدرش، سعدالدین محمد، درس خواند. عمویش، شمسالدین ابوالمفاخر و شمسالدین محمد بن صفی، ابوالخیر سیرافی و شهابالدین فضلاللَّه تورپشتی و قاضی مجدالدین فالی و امام الدین بیضاوی از استادان او بودند.
وی در فقه و حدیث از سرآمدان بود و در مسجد باغ نو وعظ میکرد. اتابک ابوبکر سعد بن زنگی از مریدان وی بود. او با یکی از دختران شیخ بیضاوی ازدواج کرد و هفت فرزندش همگی از علما بودند.