مردوک
From Wikipedia, the free encyclopedia
مردوک یا مردوخ (marduk [2]) یکی از خدایان باستانی تمدن بابل است. در تمدن بابلیان مردوک بهعنوان خدای باروری و آفرینش مطرح است. او در دورهٔ حمورابی محافظ بابل بهشمار میرفت. مردوک فرزند انکی خدای آبها و جانشین آنو خدای خدایان است. در اساطیر بینالنهرین و در پی توسعهٔ اقتدار سیاسی بابل، مردوک صفات بیشتر خدایان بینالنهرین را گرد آورد و در جنگ با تیامات و کینگو پرداخت و از ترکیب خون کینگو و خاک، انسان را درست کرد. او همچنین به خدای سحر و جادو معروف است و به رئیس خدایان بابلی، آفریدگار انسان، نور و زندگی بدل شد. او را گاه در ردای جواهردوخته و با عصا و حلقهٔ پادشاهی مجسم کردهاند.[3]
پارهای از ظریفترین بازماندههای ادبی بابلی دعاهایی است که مردان متقی و صادق در تقوی خود سرودهاند. برای مثال نبوکدنصر دوم پادشاه بابِل که اورشلیم را فتح نمود و معبد سلیمان را بههمراه خانهها و دیوار شهر ویران کرد. او یهودیان را بهعنوان اسیر به بابل برد. با کمال فروتنی در برابر مردوک چنین راز و نیاز میکردهاست:
بی تو ای پروردگار من، چه چیزی میتوان بود؟
برای شاهی که او را دوست داری و به نامش میخوانی
لقب او را چنانکه ارادهٔ توست متبرک خواهی ساخت،
و به راه راست رهبریش خواهی کرد.
من که امیری که فرمانبردار توام،
همانم که دستهای تو مرا ساختهاست.
این تویی که مرا آفریدهای،
و رهبری لشکر بندگان خود را به دست من سپردهای،
و به مقتضای رحمت خود، ای خواجهٔ من
نیروی سهمگین خود را به مهربانی و رحمت بدل کن،
و چنان کن که در قلب من
احترام به پروردگاری تو برانگیخته شود.
آنچه را خیر من در آن است به من ببخش.