در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۴، باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا، در پاسخ به حمله به شمال عراق (۲۰۱۴) توسط داعش، دستور اعزام نیروهای آمریکایی را به عنوان بخشی از عملیات عزم راسخ داد. به دعوت دولت عراق، نیروهای آمریکایی، برای ارزیابی نیروهای عراق و تهدید داعش، اعزام شدند.[111][112]
اطلاعات اجمالی مداخله به رهبری آمریکا در عراق (۲۰۱۴–۲۰۲۱), تاریخ ...
مداخله به رهبری آمریکا در عراق (۲۰۱۴–۲۰۲۱) |
---|
بخشی از جنگ با داعش (عملیات عزم راسخ)، جنگ در عراق (۲۰۱۷–۲۰۱۳)، شورش داعش در عراق (۲۰۱۷–اکنون) و جنگ علیه تروریسم |
یک جنگنده اف/ای-۱۸ هورنت آمریکایی در ناو یواساس جورج اچ. دبلیو. بوش قبل از شروع عملیات بر فراز عراق در سال ۲۰۱۴. |
تاریخ | ۱۵ ژوئن ۲۰۱۴ – ۹ دسامبر ۲۰۲۱[1][2][3][4][5] (۷ سال، ۵ ماه، ۳ هفته و ۳ روز) |
---|
موقعیت | |
---|
نتایج |
پیروزی عراق و ائتلاف[6]
- کشته شدن دهها هزار جنگجوی داعش
- ۱۴۶۱۶ حمله هوایی آمریکا و متحدانش به مواضع داعش در عراق[7]
- وارد شدن خسارات سنگین به نیروهای داعش و شکست نظامی در عراق[8][9]
- اعلام پیروزی نظامی علیه داعش توسط عراق در ۹ دسامبر ۲۰۱۷[10]
- شورش سطح پایین داعش پس از دسامبر ۲۰۱۷
- تلاشهای چند ملیتی بشردوستانه و تسلیح نیروهای زمینی
- مشاوره و آموزش نیروهای زمینی عراق و کردها توسط ائتلاف تحت رهبری آمریکا
- آغاز خروج نیروهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا از عراق از مارس ۲۰۲۰[11]
- حضور نظامی محدود آمریکا، باقی ماندن تقریباً ۲۵۰۰ پرسنل نظامی آمریکا از دسامبر ۲۰۲۱ در عراق برای کمک، مشاوره و آموزش به نیروهای عراقی[12]
- پایان مأموریت رزمی ائتلاف در دسامبر ۲۰۲۱ با ادامه مشاوره و کمک[13][14]
|
---|
تغییرات قلمرو |
نیروهای دولتی عراق، تمامی مناطق عراق را که قبلاً تحت کنترل داعش بود، دوباره به دست گرفتند. |
---|
|
طرفهای درگیر |
---|
ائتلاف کشورهای خارجی: کارگروه مشترک ترکیبی – عملیات عزم راسخ
نیروهای محلی:
عراق
|
داعش پرچمسفیدها[33] |
فرماندهان و رهبران |
---|
باراک اوباما (2014–2017)
دونالد ترامپ (2017–2021)
جو بایدن (2021)
Chuck Hagel (2014–2015)
Ashton Carter (2015–2017)
James Mattis (2017–2019)
Mark Esper (2019–2020)
Lloyd Austin (2021)
Joseph Votel
Stephen J. Townsend
Gary J. Volesky
Andrew J. Loiselle
David Cameron (2014–2016)
Theresa May (2016–2019)
Boris Johnson (2019–2021)
Michael Fallon
Andrew Pulford
Nick Clegg
Stephen Harper (2014–2015)
Justin Trudeau (2015–2016)
Rob Nicholson
Harjit Sajjan
Thomas J. Lawson
Jonathan Vance
Yvan Blondin
Michael Hood
Tony Abbott (2014–2015)
Malcolm Turnbull (2015–2018)
Scott Morrison (2018–2021)
Marise Payne
David Johnston
Trevor Jones Tim Innes
François Hollande
(2014–2017)[34]
Emmanuel Macron (2017–2021)[35]
Jean-Yves Le Drian
Pierre de Villiers
Helle Thorning-Schmidt
Lars Løkke Rasmussen
Peter Bartram
Angela Merkel
Ursula von der Leyen
Volker Wieker
Mark Rutte
Jeanine Hennis-Plasschaert
Frans Timmermans
Sander Schnitger Dennis Luyt
Recep Tayyip Erdoğan Binali Yıldırım
Ahmet Davutoğlu
Vecdi Gönül
Necdet Özel
Hulusi Akar
King Abdullah II
Abdullah Ensour
Hani Al-Mulki
King Mohammed VI
Abdelilah Benkirane
Bouchaib Arroub
برهم صالح (2018–2021) فؤاد معصوم (2014–2018) نوری مالکی (2014) حیدر العبادی (2014–2018) عادل عبدالمهدی (2014–2020) مصطفی الکاظمی (2020–2021) مسعود بارزانی (2014–2017) Jaafar Sheikh Mustafa Mustafa Said Qadir |
ابوابراهیم هاشمی قرشی Abu Hamza al-Qurashi Abu Fatima al-Jaheishi Abu Jandal al-Masri Abu Yusaf Abu Ahmad al-Alwani Abu Muhammad al-Jazrawi Sami Jasim Muhammad al-Jaburi (اسیر)[36] Faysal Ahmad Ali al-Zahrani Zulfi Hoxha Abu Obeida Baghdad [fr] Bajro Ikanović Ahlam al-Nasr Abu Yasser al-Issawi † (Former deputy leader of ISIS) Omar Jawad al-Mashhadani † (Chief ISIS suicide attack organiser in Baghdad) Muthanna Shataran al-Marawi † (ISIS military commander in charge of the Al-Rutba region) Abu Bakr al-Baghdadi (Self-proclaimed Caliph) †[37][38]
Abu Alaa Afri † (Deputy Leader of ISIL)[39]
Abu Mohammad al-Adnani † (Spokesperson)
Abu Ayman al-Iraqi † (Head of Military Shura)[40][41]
Abu Suleiman al-Naser † (Replacement Military Chief)[41]
Abu Muslim al-Turkmani †
(Deputy, Iraq)[42]
Abu Waheeb †[43]
(Top Anbar Commander)
Abu Hajar al-Souri † (Top Aide)[44] Akram Qirbash † (Top ISIL judge)[نیازمند منبع]
Ali Mohammed al-Shayer † (Senior ISIL Leader)[45]
Radwan Taleb al-Hamdouni † (Former top ISIL leader in Mosul)[46]
Hassan Saeed Al-Jabouri † (ISIL governor of Mosul)[47]
"Prince of Nineveh" † (top ISIL commander in Mosul)[26]
Abu-Jihad Abdullah Dlemi † (ISIL Emir of Fallujah)[48]
Abu Maria † (top ISIL leader in Tikrit)[49] Sleiman Daoud al-Afari (اسیر) (ISIL chemical weapons chief) |
قوا |
---|
- 5,200–6,000 troops[50][51][52]
- 7,000 contractors[53][54]
- یواساس George H.W. Bush carrier strike group
- USS Carl Vinson carrier strike group (replaced USS George H.W. Bush in late October)[55]
- USS Theodore Roosevelt carrier strike group (replaced USS Carl Vinson in late March)[56][57]
- F-15 Eagle, F-16 Fighting Falcon, F/A-18 Hornet, F/A-18 Super Hornet, AV-8B Harrier[58] and F-22 Raptor fighter jets[59]
- B-1 Lancer bomber aircraft[نیازمند منبع]
- EA-6B Prowler & EA-18G Growler electronic warfare aircraft.
- Boeing AH-64 Apache attack helicopters[60]
- MQ-1 Predator, MQ-9 Reaper drones[61]
- 400 RAAF personnel[62][63]
- 200 special forces troops
- 300 regular soldiers (combined with 150 New Zealand soldiers)
- 6 F/A-18 Super Hornet[64]
- 1 Boeing 737 AEW&C surveillance aircraft[62]
- 1 KC-30A refueling plane[65]
- C-130J Hercules & C-17A Globemaster transport aircraft[نیازمند منبع]
- 600 Canadian Armed Forces personnel[69]
- 100 special operations forces[70]
- 6 McDonnell Douglas CF-18 Hornet[69]
- 2 Lockheed CP-140 Aurora surveillance aircraft[69]
- 1 Airbus CC-150 Polaris refueling tanker[71]
- C-130J Hercules & C-17 Globemaster III transport aircraft[72]
- 1,000 armed forces[75]
- 7 Dassault Rafale, 8 Mirage 2000[75]
- 1 Breguet Atlantique[75]
- 1 French frigate Forbin (D620)[75]
- 127 troops inside Iraq[76]
- 6 Panavia Tornado Recce jets[77]
- 1 Airbus A310 MRTT for in-flight refueling[77]
- 280 troops[78]
- 4 Panavia Tornado[79]
- 1 Boeing KC-767 for in-flight refueling
- 2 MQ-1 Predator
- 6 F-16 Fighting Falcon fighters + 2 spare
- 250 supporting troops
- 130 trainers for the Iraqi Army[80]
- 2 Patriot missile batteries and 200 supporting troops in Turkey to defend its NATO ally against cross-border attacks.
- 10 military advisers.[81]
- 300 trainers for the Iraqi Army[82]
- 6 Patriot missile batteries and 130 supporting troops in Turkey to defend its NATO ally against cross-border attacks.[83]
- 1 Boeing RC-135 Reconnaissance aircraft
- 8 Tornado GR4 ground attack aircraft[84]
- 2 armed MQ-9 Reaper[85]
- 1 Type 45 destroyer
- 1 Trafalgar-class submarine (SSN)
- Special forces including the Special Air Service (SAS) and additional cargo aircraft and air-to-air tanker aircraft on standby in the area.[نیازمند منبع]
|
- 5,000–10,000[86] (UN Security Council 2019 report)
- 28,600–31,600[87] (2016 US Defense Department estimate)
Around 100,000 fighters (according to Kurdistan Region Chief of Staff.)[88]
At least a few hundred tanks[89]
3 Drones[90][91][92] |
تلفات و خسارات |
---|
United States:
- 69 soldiers killed (including non-hostile)[note 1][94][95]
- 2 HH-60 Pave Hawk helicopters crashed
- 1 F-15 damaged[96]
France:
- 1 soldier killed (possibly in Syria)[97]
United Kingdom:
- 1 servicemen killed[98]
- 2 civilians executed[99]
Canada
- 1 soldier killed, 3 wounded (friendly fire)[100]
Saudi Arabia:
- 3 border guards killed[101]
ترکیه
- 4 Turkish soldiers wounded
|
70,000+ killed (end of 2017)[102][103] 32,000+ targets destroyed or damaged (including Syria; 2/3 of targets were hit in Iraq)[7] (per Coalition sources)
- 164 tanks
- 388 HMMWVs
- 2,638 pieces of oil infrastructure
- 1,000+ fuel tanker trucks[104]
|
Estimated 6,000+ civilians killed by Coalition airstrikes in Iraq[105][106][107] At least 28,000 civilians killed by ISIL in Iraq, with potentially up to 20 thousand more. (per Iraqi Body Count)(UN)[نیازمند منبع]
Over 550,000 civilians displaced[108][109][110] |
بستن
در اوایل اوت ۲۰۱۴، داعش، حملات خود به شمال عراق را آغاز کرد.[113] در ۵ اوت، ایالات متحده، تسلیح نیروهای پیشمرگه[114] و در ۸ اوت، حملات هوایی علیه مواضع داعش در عراق را شروع کرد. ۹ کشور دیگر نیز کم و بیش در هماهنگی با نیروهای زمینی کردها و دولت عراق، حملات هوایی علیه داعش را آغاز کردند.[115][116] تا دسامبر ۲۰۱۷، داعش، پس از عملیات غرب عراق در سال ۲۰۱۷، هیچ قلمرویی در عراق نداشت.[9]
علاوه بر مداخله مستقیم نظامی، ائتلاف به رهبری آمریکا، از طریق آموزش، اطلاعات و پرسنل، پشتیبانی گستردهای از نیروهای امنیتی عراق کرد. هزینه کل حمایت ائتلاف از نیروهای امنیتی عراق تا مارس ۲۰۱۹، به استثنای عملیات نظامی مستقیم، به طور رسمی، ۳٫۵ میلیارد دلار اعلام شد.[117] ۱۸۹۰۰۰ سرباز و افسر پلیس عراقی از نیروهای ائتلاف آموزش دیدند.[118]
علیرغم مخالفتهای آمریکا، مجلس عراق، در ژانویه ۲۰۲۰، پس از کشته شدن معاون فرمانده یگانهای حشد شعبی عراق، ابومهدی المهندس و فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، قاسم سلیمانی، در حمله هوایی آمریکا، از نیروهای آمریکایی خواست تا عقبنشینی کنند.[119][120] همچنین اعلام شد که بریتانیا و آلمان، تعداد نیروهای خود را در عراق نیز کاهش میدهند.[121] بریتانیا، علاوه بر خروج برخی از نیروهای خود، متعهد شد تا در صورت درخواست دولت فدرال عراق، به طور کامل، از عراق خارج شود. آلمان نیز، پایگاههای خود را در بغداد و کمپ تاجی، بهطور موقت، کم کرد.[122][123] پس از آن، کانادا نیز با انتقال برخی از نیروهای مستقر در عراق، به کویت، به خروج ائتلاف پیوست[122] اما نیروهای فرانسوی و استرالیایی مستقر در این کشور با عقبنشینی، مخالفت کردند.[124][125] سازمان ملل، در اوت ۲۰۲۰، تخمین زد که بیش از ۱۰۰۰۰ جنگجوی داعش در عراق و سوریه باقی ماندهاند.[126]
ائتلاف، رسماً مأموریت رزمی خود در عراق را در دسامبر ۲۰۲۱ به پایان رساند اما نیروهای آمریکایی برای مشاوره، آموزش و کمک به نیروهای امنیتی عراق علیه شورش داعش، از جمله ارائه پشتیبانی هوایی و کمکهای نظامی، در عراق باقی ماندهاند.