مجارها
ملت From Wikipedia, the free encyclopedia
ملت From Wikipedia, the free encyclopedia
مجارها (به مجاری: magyarok) ملت و قومیتی در اروپای مرکزی، در حوضه پانونی و اصالتاً به مجارستان مربوط هستند. حدوداً چهارده میلیون نفر در جهان به زبان مجاری سخن می‌گویند که حدود ده میلیون از آنها در مجارستان،[2] دو و نیم میلیون در کشورهای همسایه به ویژه در بخش‌هایی از رومانی، اسلواکی، صربستان و اوکراین[3][4][5][6] و حدود دو میلیون دیگر در سراسر جهان زندگی می‌کنند. مجارهای کشورهای همسایه پیش از انحلال پادشاهی اتریش-مجارستان و پیمان تریانون (۱۹۱۸–۱۹۲۰) متحد بودند.
 از راست بالا: ویلما هوگونائی، بلا بارتوک، گابور بتلن، ماتیاش یکم و ایشتوان یکم وسط: لوراند اوتووش، اُتووش یوژف، اِما اُرتسی، یانوش بویایی و تیوادار چنت‌واری پائین: رُزا لابورفالوی، فِرِنتس راکوتسی، ایشتوان سِچِنْیی، یانوش آرانی و زُلتان کُدای | |
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
|---|---|
 مجارستان ۹٬۶۰۴٬۰۰۰[1] | |
| همسایگان مجارستان | ۲٫۲ میلیون نفر |
 رومانی | ۱٬۲۲۷٬۶۲۳ (۲۰۱۱) |
 اسلواکی | ۴۵۸٬۴۶۷ (۲۰۱۱) |
 صربستان | ۲۵۳٬۸۹۹ (۲۰۱۲) |
 اوکراین | ۱۵۶٬۶۰۰ (۲۰۰۶) |
 اتریش | ۴۰٬۵۸۳ (۲۰۰۱) |
 کرواسی | ۱۶٬۵۹۵ (۲۰۰۱) |
 اسلوونی | ۶٬۲۴۳ (۲۰۰۲) |
| قسمت‌های دیگر اروپا | ۰٫۳–۰٫۵ میلیون نفر |
 آلمان | ۱۲۰٬۰۰۰ (۲۰۰۴) |
 فرانسه | ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ (۲۰۰۴) |
 بریتانیا | ۸۰٬۱۳۵ (۲۰۰۱) |
 سوئد | ۴۰٬۰۰۰–۷۰٬۰۰۰ |
 جمهوری چک | ۱۴٬۶۷۲ (۲۰۰۱) |
 جمهوری ایرلند | ۸٬۰۳۴ (۲۰۱۱) |
 ترکیه | ۶٬۸۰۰ (۲۰۰۱) |
 روسیه | ۳٬۷۶۸ (۲۰۰۲) |
 مقدونیه شمالی | ۲٬۰۰۳ (۲۰۰۲) |
| آمریکای شمالی | ۱٫۹ میلیون نفر |
 ایالات متحده آمریکا | ۱٬۵۶۳٬۰۸۱ (۲۰۰۶) |
 پورتوریکو | ۱٬۰۵۰ |
 کانادا | ۳۱۵٬۵۱۰ (۲۰۰۶) |
| آمریکای جنوبی | ۰٫۱۵ – ۰٫۲ میلیون نفر |
 برزیل | ۸۰٬۰۰۰ |
 شیلی | ۵۰٬۰۰۰ |
 آرژانتین | ۴۰٬۰۰۰–۵۰٬۰۰۰ |
| اقیانوسیه | نفر ۷۰٬۰۰۰ |
 استرالیا | ۶۷٬۶۱۶ |
 نیوزیلند | ۱٬۴۷۶ |
| آسیا | نفر ۱۰٬۰۰۰ |
 تایلند | ۳٬۰۲۹ |
 فیلیپین | ۱٬۱۱۴ |
| آفریقا | ۱۰٬۰۰۰ |
| زبان‌ها | |
| زبان مجاری | |
| دین | |
| کاتولیک پروتستان (کالونیسم، لوتریانیسم و یونیتارین). کلیسای کاتولیک شرقی، یهودی و بی‌دین. | |
مجارها شامل زیرگروه‌های چانگو، سکی، پالوتس، یاسی و ماتیو هستند.
ماکیاولی معتقد بود ژرمن‌ها و مجارها پس از مهاجرت چنان متمدن شدند که احتیاجی به ترک مسکن و مأوای خود نداشتند و چون بسیار جنگاور بودند، سدی در برابر مهاجرت‌های گسترده از سکاستان ساختند. مجارها و لهستانی‌ها همچنین بارها از پیشروی تاتارها جلوگیری کردند و از این‌رو، می‌بالند به اینکه اگر جنگ‌افزارهای ایشان نبود، ایتالیا و کلیسا بارها پایمال تاتارها شده بود.[7]
