ماریجوآنا
داروی روانگردان از گیاه شاهدانه / From Wikipedia, the free encyclopedia
شاهدانه (به انگلیسی: Cannabis) که در فرهنگ عامه با نامهای گراس، علف، ماریجوانا یا گل نیز شناخته میشود، یک مادهٔ فعالکنندهٔ روان است که از آن برای اهداف تفریحی یا درمانی بهره میبرند.[2] ماریجوانا از برگ و گل گیاه شاهدانه به دست میآید و همانند همهٔ فرآوردههای گیاه شاهدانه، تتراهیدروکانابینول (تیاچسی)[3] ترکیب مؤثر و عامل اصلی آثار سرخوشیآور آن است[4] که تنها یکی از صدها ترکیب شناختهشدهٔ گیاه شاهدانه بهشمار میرود.
شاهدانه | |
---|---|
گیاهشناسی | شاهدانه (به انگلیسی: Cannabis) |
منشأ (های) گیاهی | شاهدانه ساتیوا، شاهدانه ایندیکا، شاهدانه رودرالیس (به ندرت) |
بخش (های) گیاه | گل، برگ |
منشأ جغرافیایی | آسیای مرکزی، آسیای جنوبی |
محتویات فعال | تتراهیدروکانابینول، کانابیدیول، کانابینول، تتراهیدروکانابیوارین |
کاربردها | |
تولیدکنندگان اصلی | |
وضعیت قانونی |
تمدد اعصاب، سرخوشی، دروننگری، خنده زیاد و افزایش اشتها از مهمترین آثار دلخواه ذهنی و جسمی ماریجوانا بهشمار میرود که باعث استفاده تفریحی از آن شده است. از عوارض جانبی موقتی مصرف آن میتوان به کاهش حافظهٔ کوتاهمدت، خشکی دهان، سرخیِ دیدگان، اختلال در مهارتهای حرکتی و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد.[5] عوارض جانبی بلندمدت در برخی موارد شامل اعتیاد فکری، کاهش قوای ذهنی در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کردهاند، و مشکلات رفتاری در کودکانی است که مادرانشان هنگام بارداری ماریجوانا مصرف میکردهاند.
ماریجوانا بهعنوان یک مادهٔ روانگردان تفریحی، داروی درمانی و در برخی مراسمهای مذهبی مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از این ماده بیشتر بهصورت تنفسِ دود حاصل از سوختن (تدخینی) و گاهی به صورت خوراکی است. اغلب در حالت تدخینی، گیاه خُرد شده را در کاغذ مخصوص پیچیده و به صورت سیگار شاهدانه آن را میکشند.
اولین نشانهها از مصرف ماریجوانا به هزارهٔ سوم پیش از میلاد یا ۵ هزار سال پیش از این مربوط میشود.[6] از اوایل قرن بیستم در اغلب کشورهای جهان، محدودیتهایی قانونی در مورد استفاده و فروش ماریجوانا و دیگر محصولاتِ گیاه شاهدانه وضع گردید، به گونهای که حمل، مصرف و فروش آن در بیشتر کشورهای جهان غیرقانونی شد، اما اخیراً ممنوعیتهای قانونی ماریجوانا در کشورهای اروگوئه، کانادا، هلند و ۱۰ ایالت آمریکا آزاد شده است. علاوهبر این، در تعدادی از کشورهای دیگر مانند بریتانیا، اسپانیا، آلمان، ایتالیا و استرالیا و همچنین در ۳۲ ایالت از کشور آمریکا بهعنوان یک درمانِ گیاهی با تجویز پزشکان مورد استفاده قرار میگیرد که بهعنوان ماریجوانای طبی از آن یاد میشود.