لورل و هاردی
زوج کمدین / From Wikipedia, the free encyclopedia
لورل و هاردی (انگلیسی: Laurel and Hardy) یک زوج کمدی در اوایل دوران سینمای کلاسیک هالیوود در سینمای آمریکا بودند که از استن لورل انگلیسی (۱۸۹۰–۱۹۶۵) و اولیور هاردی آمریکایی (۱۸۹۲–۱۹۵۷) تشکیل شده بود. آنها کار خود را در دوران سینمای صامت آغاز کردند و سپس با موفقیت در «سینمای ناطق» ادامه دادند. این دو به خاطر کمدی بزنبکوب بینظیر خود از اواخر دهه ۱۹۲۰ تا اواسط دهه ۱۹۵۰، شهرت بینالمللی داشتند و لورل در نقش رفیقِ دستوپا چلفتی و زودباورِ هاردیِ زورگو و پرطمطراق ظاهر میشد.[1][2] آهنگ اصلی و مشهور فیلمهای آنها که با نامهای «آواز فاخته»، «کو-کو» یا «رقص فاختهها» (اثر آهنگساز هالیوود ماروین هتلی) شناخته میشود، در تیتراژ آغازین فیلمهایشان شنیده میشد و همچون کلاه بولر لبهدارشان به نمادی آشنا تبدیل شد.
لورل و هاردی | |
---|---|
ملیت | بریتانیایی و آمریکایی |
سالهای فعالیت | ۱۹۲۷ تا ۱۹۵۵ |
ژانرها | کمدی، اسلپاستیک |
آثار برجسته | جعبه موسیقی، بچهها در شهر اسباببازی، بهسوی غرب، همدست، یک افتضاح حسابی، پسران صحرا، کلهپوکها، فضولباشی |
یادبود(ها) | اولرستون، کامبریا، انگلستان |
اعضای پیشین | استن لورل اولیور هاردی |
وبگاه |
لورل و هاردی قبل از شروع کارشان بهعنوان یک تیم هنری، در شغل و حرفه سینمایی خود بهخوبی جا افتاده بودند و اعتباری برای خود کسب کرده بودند. لورل در بیش از ۵۰ فیلم بازی کرده بود، و به عنوان نویسنده و کارگردان هم فعالیت داشت و هاردی در بیش از ۲۵۰ فیلم نقشآفرینی نموده بود. هر دوی آنها در فیلم سگ خوشبخت (۱۹۲۱) بازی کرده بودند، اما در آن زمان هنوز با هم همکاری نداشتند. آنها نخستین بار در سال ۱۹۲۶ و پس از امضای قراردادهای جداگانهای با استودیوی فیلم هال روچ در یک فیلم کوتاه در کنار هم ظاهر شدند.[3] سپس در سال ۱۹۲۷ و با بازی در فیلم کوتاه صامت شلوار پوشاندن به فیلیپ رسماً به یک تیم کمدی مبدل شدند. لورل و هاردی تا سال ۱۹۴۰ با روچ قرارداد داشتند و سپس از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ در هشت فیلم کمدی درجه ب برای فاکس قرن بیستم و مترو-گلدوین-مایر بازی کردند.[4] پس از پایان دادن به تعهدات سینمایی خود در اواخر سال ۱۹۴۴، آنها تمرکز خود را بر اجرای نمایشهای زنده تئاتری بر روی صحنه گذاشتند و تور هنری نمایشهای سنتی بریتانیایی را در انگلستان، ایرلند، ولز و اسکاتلند آغاز کردند.[4] این زوج هنری در سال ۱۹۵۰ در آخرین فیلم خود به نام آتول کا بازی کردند که محصول مشترک فرانسه و ایتالیا بود.
لورل و هاردی در ۱۰۷ فیلم از جمله ۳۲ فیلم کوتاه صامت، ۴۰ فیلم کوتاه صدادار و ۲۳ فیلم بلند نقشآفرینی کردند. آنها همچنین در ۱۲ فیلم بازیگر مهمان بودند یا حضوری افتخاری داشتند، از جمله در فیلم تبلیغاتی کهکشان ستارگان در سال ۱۹۳۶ میلادی.[5] تنها حضور تلویزیونی آنها در آمریکا، در ۱ دسامبر ۱۹۵۴ و هنگامی بود که رالف ادواردز آن دو را غافلگیر نموده و با خود به محل ضبط برنامهٔ زنده این زندگی شماست در شبکه انبیسی برد و زندگی حرفهای و شخصی آنان را در این برنامه مرور کرد. از دهه ۱۹۳۰، آثار آنها بارها در سالنهای تئاتر، سینما، تلویزیون، ویدئوهای خانگی ۸ و ۱۶ میلیمتری، مجموعههای فیلم بلند منتشر شدهاست. در سال ۲۰۰۵، یک نظرسنجی از کمدینهای حرفهای در بریتانیا، این زوج هنری را در رتبه هفتم برترین کمدینهای تمام دوران قرار داد.[6] یک سازمان رسمی بینالمللی به نام پسران صحرا به زندگی و آثار لورل و هاردی میپردازد. این سازمان، نام خود را از یک انجمن برادری خیالی در فیلم کمدی پسران صحرا (۱۹۲۹) میگیرد.