لرزهخیزی
From Wikipedia, the free encyclopedia
لرزهخیزی[1] (انگلیسی: Seismicity) یا زلزلهخیزی[2] به مطالعه و اندازهگیری جامع و فراگیر وقوع، چگونگی و بزرگی پدیده زمینلرزه در یک موقعیت جغرافیایی خاص میپردازد و به این ترتیب، فعالیت لرزهای یک منطقه را خلاصه میکند. این اصطلاح توسط بنو گوتنبرگ و چارلز فرانسیس ریشتر در سال ۱۹۴۱ ابداع شد. لرزهخیزی توسط ژئوفیزیکدانان مطالعه میشود.