لالهرخ
From Wikipedia, the free encyclopedia
لالهرُخ (انگلیسی: Lalla Rookh) رمانی نوشتهٔ شاعر ایرلندی، توماس مور که در سال ۱۸۱۷ منتشر شد. عنوان این رمان نامی فارسی برای دختران است[1] که از نام شخص اول داستان گرفته شده که دختر اورنگزیب، پادشاه گورکانی هند است. لالهرخ شامل چهار قطعه شعر روایی است که داستانی به نثر آنها را به هم پیوند میدهد.
روزگار توماس مور مصادف با حکومت ناپلئون، پادشاهی جرج سوم و نیز استعمار ایرلند توسط انگلیس است و آنچه در بررسی شعر «لالهرخ» جالب مینماید گزینش هدفمند رویدادهای تاریخی ایران و داستانهای کهن فارسی، و تطبیق آن با فضای سیاسی زمان و مکان شاعر است.[2]